چكيده
همواره در طراحي معماري، تناسبات و هماهنگي ميان اجزا، از عوامل تعيين كننده ي كيفيت طرح بوده است؛ همان گونه كه در معماري سنتي ايران، مقوله ي "پيمون" قابل مشاهده مي باشد. اين تناسب و هماهنگي، مبناي طراحي مدولار مي باشد. كيفيت بالاي ساخت، بهينه سازي تكنيك ها و معرفي تكنيك هاي جديد ساخت و ساز، پيشرفت فضاي زندگي انسان، خلاقيت و نوآوري، ارتقا استفاده از تكنولوژي جديد، صنعتي سازي بخش هاي متفاوت بدون از دست رفتن ذات ايده (خانه بايد بازتاب انسان هايي باشد كه در آن زندگي مي كنند.) و ترويج معماري مدولار صنعتي به عنوان گزينه اي مناسب براي افزايش كيفيت از اهداف طراحي خانه مدولار مي باشد. خانه مدولار به واسطه ي تنوع در اندازه ها (كه از طريق تركيب هاي گوناگون مدول پايه حاصل مي شود) و هم چنين عناصر كمكي موجود، امكان تغيير و تحول در طرح اوليه را فراهم مي آورد؛ در نتيجه مي توان "انطباق با نياز" را از ويژگي هاي آن دانست. در طراحي خانه مدولار ويژگي هاي اقليمي، فرهنگي، ابعاد و اندازه هاي بدن انسان و چگونگي حركت انسان در فضا با هدف تامين آسايش براي انسان مورد بررسي قرار مي گيرند. بهينه سازي در توليد، صرفه جويي در زمان و هزينه، سرعت نصب و حمل و نقل مسائلي هستند كه در طراحي خانه مدولار مي بايست مورد توجه قرار گيرند. در اين طرح، پس از مطالعه و بررسي نمونه هاي مشابه، مدول هاي دو بعدي و سه بعدي به عنوان مدول پايه انتخاب شده و بر اساس اين مدول ها و توجه به طراحي فضاهايي با كيفيت معماري بالا، طراحي خانه مدولار انجام گرديده است.
