چكيده
از آنجايي كه جمعيت جهان رو به فزوني است و نسبت سالمندان به ساير جمعيت رو به افزايش است. اين روند مسائل جديدي را ايجاد مي كند كه نگهداري و رفاه سالمندان يكي از آنهاست. به خصوص براي آنان كه دچار ضعف جسماني و عقلاني هستند. گاهي عدم تأمين نيازهاي خاص سالمندان بويژه زنان سالمند خانه دار، و آنان كه دچار فقر مالي بوده و امكانات بهداشتي و رفاهي مناسبي در اختيار ندارند، موجب مي شود كه اين دوره از زندگي آنها، كه مي بايست با شادكامي و احساس رضايت از زندگي همراه باشد، در بسياري از موارد با تنهايي، از كارافتادگي، معلوليت، بيماري، بي سرپرستي، و نااميدي قرين شود.
سالمندي پديده اي است كه با توسعه اجتماعي- صنعتي حاضر رابطه اي نزديك دارد. به نظر يكي از متخصصين پيري شناسي بيشتر كساني كه سن آنها بالاي 65 سال است، در حالت انزواي اجتماعي به سر مي برند و اين حالت به آنها اجازه نمي دهد كه با ديگران ارتباط برقرار كنند.
بنابراين بهترين راه براي حل مشكلات ارائه خدمات رفاهي، بويژه پيش بيني و در نظر گرفتن تدابيري جهت برقراري تماس هاي اجتماعي است.
دوران پيري اگر كه با برنامه ريزي همراه باشد، آن اندازه كه تصور مي شود بد نيست. در اين صورت حداقل كاري كه مي توان براي سالمندان انجام داد اين است كه در حد امكان اين دوره را تا آنجا كه ممكن است خوشايند و مطلوب كرد .
