روند طراحي و نوع پرداختن به طراحي، خود قسمتي از هدف اين پروژه بوده است؛ كه به جزئي از آموخته‌هاي بنيادين معماري اشاره دارد؛ مقصود تمركز بر كيفيات فضايي‌ست. مورد نظر قراردادن كيفيات فضايي در اين پروژه، در قالب عمارتي به عنوان فضاي پشتيباني و خدماتي براي "پلتفورم مجازي با تكنولوژي AR (واقعيت افزوده) و VR (وافعيت مجازي) و پلازاي بسط دهنده، مختص ميدان نقش جهان" گنجانده شد. اين عمارت در عين محقق كردن كاربري مربوطه، تعبيري ديگرشكل از خود ميدان است.
عمارتي كه همانطوركه از نامش پيداست؛ بتوانيم آنگونه كه در تصويري مجازي اگرچه در ميدان، قدم مي‌زنيم، در فضاي واقعي نيز مجازي از ميدان را تجربه كنيم.
كليدواژه ها
ميدان نقش جهان , واقعيت افزوده , گونه , الگو , كيفيات فضايي , عناصر تاريخي , واقعيت مجازي
