چکيده
تخصيص آب كشاورزي بر اساس پيشبيني و برآورد عوامل مختلف اقليمي، زراعي و اقتصادي صورت ميگيرد. اين در حاليست كه پيشبيني و برآورد عوامل مذكور به دلايل مختلف داراي عدم قطعيت ميباشد. هدف تحقيق حاضر ارائه يك مدل برنامهريزي آبياري با در نظر گرفتن عوامل غير قطعي اقليمي (بارش، تبخيرتعرق و رطوبت خاك)، زراعي (پتانسيل توليد محصول) و اقتصادي (قيمت فروش محصول) و همچنين تفكيك بين ريشههاي پنج گانه عدم قطعيت اقليمي شامل خطاي شرايط اوليه، دادههاي ورودي و پارامترها (تخلخل خاك، عمق ريشه و رطوبت خاك متناظر بسته شدن روزنههاي برگ) و ساختار مدل (شبيهسازي رطوبت خاك) و مشاهدات (رطوبت خاك) است. در اين راستا يك رويكرد نوين به صورت تلفيق يكپارچه شبيهساز ي-جذب داده-بهينهسازي ارائه ميگردد كه ميتواند در يك چارچوب برخط به صورت توامان امكان تشخيص سيستم (واسنجي-اعتبارسنجي) و تصميمات بهينه مديريت زمين (سطح زير كشت) و آب (آستانه اقدام آبياري) را فراهم سازد. شبيهسازي شامل ديناميك رطوبت خاك، برآورد توليد واقعي محصول و ارزيابي منافع خالص اقتصادي است. براي جذب داده از فيلتر آنسامبل كالمن (EnKF)، جذب مشاهدات مصنوعي رطوبت خاك و تخمين دوگان متغير حالت-پارامترها استفاده ميشود.