چکيده
سيستم‌هاي حمل‌ونقل رﯾﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ (Rapid Rail Transit) يا مترو¬ها، با دارا بودن حريم¬هاي اختصاصي، توانايي سرويس¬دهي با سرعت نسبتاً بالا را دارند. اين طريقه حمل¬ونقل بالاترين ظرفيت موجود خط را تأمين مي¬كند. برنامه¬ريزي شبكه سيستم حمل¬ونقل ريلي سريع، جزء برنامه¬ريزي¬هاي بلند مدت حمل¬ونقل محسوب شده و احتياج به سرمايه¬گذاري بسيار بالايي نيز دارد.
ايستگاه¬ها، به عنوان قلب سيستم¬هاي حمل¬ونقل ريلي سريع، داراي نقش مهمي در تبادل سفر بين اين طريقه-ي
حمل¬ونقلي و ساير طرق حمل¬ونقل مي¬باشند. لذا تعيين مكان مناسب ايستگاه جزء مهم¬ترين فاكتور¬هاي ارزيابي سيستم ريلي محسوب مي¬شود، چنانچه تعيين مكان ايستگاه¬ها به درستي صورت نگيرد و از آنجايي كه تغيير مكان دادن ايستگاه¬ها تقريباً غيرممكن است، موجب عدم استفاده از سرمايه¬گذاري انجام شده و هدر رفتن زمان، نيروي انساني و نهايتاً عدم كارايي سيستم حمل¬ونقل ريلي سريع مي¬گردد؛ بنابراين با توجه به اهداف اصلي در تعيين مكان مناسب ايستگاه نظير جذب حداكثر مسافر، سرويس¬دهي به مناطق پر فعاليت اصلي شهر، كاهش هزينه¬هاي سرمايه¬گذاري و بهره¬برداري، حداقل نمودن زمان سفر و حداكثر نمودن سطح پوشش ايستگاه¬ها بسيار حائز اهميت است. از اين¬رو تحقيقات و مطالعات بسياري در اين زمينه در ايران و كشورهاي ديگر انجام شده است كه در مطالعات اوليه اين پژوهش از آن بهره برده¬ايم.
در اين سمينار سعي بر آن بوده كه روش¬ها و ابعاد مختلف مسئله مكان¬يابي ايستگاه¬ها مورد بررسي قرار بگيرد.
سپس مهم¬ترين مقاله¬هاي مربوط به اين حيطه مورد بررسي قرار گرفته است و درنهايت خلأ و شكاف¬هاي تحقيقاتي مشخص شده است. در ادامه نيز پيشنهادهايي جهت تكميل كردن تحقيقات اين حوزه ذكر گرديده است.
