چکيده
فرايند نورد تجمعي پيوندي(ARB) يكي از روش¬هاي تغيير شكل پلاستيك شديد است كه براي دست¬يابي به مواد فلزي با اندازه دانه بسيار ريز(UFG) و با استحكام بالا استفاده مي¬شود. در مرور حاضر فرايند نورد تجمعي پيوندي، مكانيزم اتصال، پارامترهاي مؤثر بر فرايند بر نورد تجمعي پيوندي مانند درصد كاهش ضخامت، اصطكاك نورد، دماي نورد و سرعت نورد مورد بررسي قرار گرفت. همچنين خواص مكانيكي مواد نورد تجمعي پيوندي شده از قبيل استحكام، ازدياد طول، سختي، چقرمگي شكست و سايش بررسي شد. نتايج نشان داد كه با افزايش پارامترهايي مانند اصطكاك و كاهش ضخامت، استحكام پيوند افزايش مي¬يابد. تأثير سرعت نورد دوگانه است. از يك سو باعث تغييرات دما در فصل مشترك شده (سرعت بالاتر باعث ايجاد دماي بيشتر در فصل مشترك مي‌شود و استحكام پيوند افزايش مي‌يابد) و از سوي ديگر روي زمان مؤثر براي تشكيل پيوندها نيز تأثير دارد. مشاهده شده است كه زمان نسبت به‌سرعت نورد فاكتور مهمي است و بايد طي فرايند مدنظر قرار گيرد. مشخص شد كه با افزايش چرخه‌هاي نورد تجمعي پيوندي، استحكام كششي و تسليم و همچنين سختي كامپوزيت افزايش مي‌يابد و ازدياد طول كلي به طور مداوم كاهش مي‌يابد. همچنين مقادير چقرمگي شكست با افزايش تعداد سيكل‌هاي ARB بهبود مي‌يابد. به‌عنوان‌مثال چقرمگي شكست Al1050 بعد از 7 سيكل به مقدار حداكثر 25.4 مگاپاسكال يعني 155% بيشتر از نمونه‌هاي آنيل شده رسيد. در مطالعات ريزساختاري مشخص شد كه لايه سخت¬تر به‌صورت محلي با افزايش چرخه ARB شكسته مي‌شود. همچنين توزيع بهتر ذرات با افزايش چرخه ARB به دست مي‌آيد. وبا افزايش كرنش اعمالي شكل لايه‌ها از لايه‌اي به ذره‌اي تغيير كرد
