چکيده
چالش‌ها و معضلات دفع و يا بازيافت مواد زائد و پسماند و رهاسازي بخشي از آن‌ها در طبيعت، افزايش نگران‌كننده دماي كره زمين و همچنين كاهش روزافزون منابع طبيعي سبب گرديده تا متدها و تكنولوژي‌هاي جايگزين‌كردن و استفاده مجدد مصالح با مواد زائد و پسماند با رويكرد زيست‌محيطي در صنايع مختلف نيز موردتوجه قرار گيرند. از طرفي با پيشرفت صنايع مختلف و متعدد در جهان و افزايش جمعيت انسان، محيط‌زيست كره زمين هر ساله با خطر جدي‌تري روبروست. يكي از مهم‌ترين معيارهاي پيشرفت هر كشور با ايجاد و گسترش زيرساخت‌ها گره‌خورده كه اغلب اين زيرساخت‌ها مربوط به طرح‌ها و پروژه‌هاي بزرگ عمراني هستند. از آنجا پركاربردترين مصالح مورداستفاده در صنعت ساخت بتن است ميزان بتن موردنياز هر روز بيشتر و بيشتر مي‌گردد. توليد بتن همواره با صرف مقادير زياد انرژي، هزينه و استحصال ناگزير مواد اوليه از طبيعت همراه بوده كه به نوبه خود باعث واردآمدن خسارات جبران‌ناپذيري به محيط‌زيست مي‌گردد. ازاين‌رو از اوايل دهه 90 ميلادي تحقيقات فراواني براي معرفي روش‌هاي مختلف استفاده مجدد از مواد زائد و پسماند به‌صورت جزئي و يا كلي در بتن توسط پژوهشگران و دانشمندان كشورهاي مختلف جهان پيشنهاد گرديده است؛ لذا عنوان «بتن سبز» با عنايت به رويكرد زيست‌محيطي و كم‌مصرف بودن انرژي توليد اين نوع بتن مطرح گرديده و در قالب كلي مفهوم بتن سبز در جهت اهداف توسعه پايدار حركت مي‌كند.
در اين گزارش به بررسي انواع پسماندها و مواد زائد مطرح شده و انواع آزمايش شده آن‌ها در بتن، خصوصيات انواع بتن‌هاي سبز، بر اساس نتايج مهم‌ترين تحقيقات و مطالعات 2 دهه اخير پرداخته خواهد شد. هدف از اين مطالعه بررسي و جمع‌بندي مفهوم بتن سبز در جهت افزايش آگاهي و پذيرش بيشتر اين مفهوم در مقياس بزرگ‌تر و به‌كاربردن آن در پروژه‌هاي عمراني است.
