چکيده
فرسودگي ناوگان ريلي چالش بسيار مهمي است كه بايد توجه ويژهاي به آن شود چرا كه مي تواند اثرات مخرب بسياري همچون كاهش ايمني سفر، افزايش مصرف سوخت، آلودگي محيط زيست، آلودگي صوتي، افزايش زمان سفر و نارضايتي مسافران و مشتريان راه آهن را در پي داشته باشد. از اين رو بايد با در نظر گرفتن معيارهاي مناسب جهت تعيين زمان نوسازي ناوگان، از عواقب نامطلوب آن جلوگيري شود. از جمله معيارهاي مهمي كه مي توان براي تعيين زمان نوسازي ناوگان ريلي به آن ها اشاره كرد، عمر ناوگان، هزينههاي تعمير و نگهداري، مصرف بيش از حد انرژي و آلودگي زيست محيطي ميباشد.
در اين پژوهش به مطالعات صورت گرفته در اين زمينه پرداخته شده است و مقالات بين المللي مختلف كه در بر دارندۀ سياستهاي نوسازي ناوگان ميباشند، در سه دسته تفكيك شدهاند و روشهاي مورد استفاده در هر مقاله مورد بررسي قرار گرفته است. دسته بندي اين مقالات بدين صورت است كه دسته اول شامل مقالاتي است كه از منظر اقتصادي به نوسازي ناوگان پرداخته اند، دسته دوم مقالات را از منظر قابليت اطمينان مورد بررسي قرار داده است و در دسته سوم به بررسي مسائل زيست محيطي و بازيافت ناوگان ريلي پرداخته شده است.
در نهايت بررسي تحقيقات موجود نشان ميدهد كه سياستهاي نوسازي ناوگان ريلي، جهت دستيابي به بهرهوري، صرفه اقتصادي حداكثري و همچنين اهميت مسائل مربوط به سوختهاي فسيلي و مباحث زيست محيطي، امري ضروري و غير قابل انكار ميباشد.