چکيده
در چگالش قطرات افزايش زاويه تماس قطره با سطح، منجر به كاهش سطح تماس قطرات با سطح شده و در نتيجه باعث كاهش شار گرمايي مي شود. هر چقدر زاويه تماس بزرگتر باشد، انرژي سطح نيز كاهش پيدا ميكند و بدنبال آن، سطح آبگريز تر مي شود. مواد آبگريز به دليل ناهمواري هاي سطحي ميكرومتري و نانومتري خود، اجازه پخش و يا جذب شدن آب به روي سطح را نمي دهند و از اين رو باعث قطره اي شدن آب و سرخوردن آن مي شوند اما سطح مواد آبدوست به گونه اي است كه باعث پخش شدن كامل آب روي سطح و در نتيجه تشكيل يك لايه نازك از آب مي گردد. سطح تركيبي آبگريز- آبدوست ميتواند به طور موثر براي افزايش انتقال گرماي چگالش بخار در اختلاف دماي سطح پايين و براي زواياي تماس كوچكتر قطره و سطح استفاد شود. براي اينكه شار حرارتي بيشتري داشته باشيم بايد قطره در اندازه هاي كوچك تر از سطح جدا شود تا سطح جديد براي ايجاد قطرات جديد ايجاد شود كه اين امكان براي سطح آب دوست وجود ندارد در نتيجه از سطوح تركيبي استفاده مي كنند تا همزمان به دليل وجود لايه آبدوست آن انتقال حرارت زياد را داشته باشيم و زماني كه قطره مي خواهد بزرگ شود و لايه روي سطح تشكيل دهد سطح آبگريز مانع تشكيل لايه مي شود و باعث مي شود قطرات در اندازه هاي كوچك از سطح جدا شوند و به همين ترتيب نرخ تجديد سطح را كنترل مي كنيم.
