هيدروژن علاوه بر كاربردهاي فراوان در صنايع مختلف، به عنوان يك روش ذخيره انرژي و نيز حامل انرژي پاك براي آينده شناخته ميشود. در حال حاضر عمده هيدروژن مصرفي دنيا از سوخت هاي فسيلي توليد مي شود. با توجه به اثرات مخرب زيست محيطي، لازم است هيدروژن از منابع تجديدپذير توليد شود. انرژي‌هاي تجديدپذير شامل منابع متعددي همانند خورشيد، باد، زمين‌گرمايي، اقيانوسي و ... هستند كه مي‌توان براي توليد هيدروژن از آن‌ها استفاده كرد كه به آن هيدروژن سبز گفته ميشود. يكي از ايرادات مهم سيستم‌هاي توليد برق با استفاده از منابع تجديدپذير، نوسانات بسيار در اين سيستم ها است كه به دليل خاصيت ذاتي اين منابع است. براي رفع اين مشكلات، روش هاي متعددي از جمله توليد سوخت‌هاي حاوي انرژي مانند هيدروژن و يا روش هاي حدس و كنترل اين نوسانات مانند الگوريتم هاي يادگيري ماشين توصيه شده است. همچنين، روش‌هاي متعددي براي توليد هيدروژن وجود دارد كه شامل روش‌هاي الكتروليز آب، تغيير شكل هيدروكربن‌ها ميشود. يكي از مشكلات در زمينه ذخيره انرژي به روش هيدروژن، روش ذخيره سازي هيدروژن است كه روش هاي متفاوتي مانند استفاده از هايدريد هاي فلزي، ذخيره‌سازي فشرده، ذخيره‌سازي با سرد كردن و ... اشاره كرد. سيستم‌هاي تركيبي توليد برق از روش انرژي‌هاي تجديدپذير و سپس توليد و ذخيره هيدروژن از آن‌ها مورد توجه بسياري قرار گرفته‌اند از جمله سيستم‌هاي توليد برق كه سپس اين برق صرف توليد هيدروژن و سپس با روشي به ذخيره هيدروژن توليدي و بهينه‌سازي آن صرف مي‌كند. يكي از اين روش‌ها بهينه‌سازي استفاده از يك سيكل رانكين ارگانيك براي بازيابي گرما و توليد برق با گرماي آزاد شده از روش ذخيره سازي هايدريد فلزي است كه باعث جلوگيري از هدررفت انرژي و اگزرژي ميشود.
