چکيده
سيستم هاي توزيع برق بخشي از شبكه برق هستند، كه مسئوليت تحويل برق به مصرف كنندگان نهايي را بر عهده دارند و اكثر قطع برق از آنجا منشأ مي گيرد. در نتيجه، سيستم هاي توزيع، همراه با ساير سيستم هاي آب و گاز، به عنوان زيرساخت هاي حياتي طبقه بندي مي شوند. يكي از جنبه هاي مهم چنين سيستم هايي، نحوه جذب و بازيابي آنها از رويدادهاي مخرب است كه به تاب آوري سيستم مربوط مي شود. بلاياي طبيعي غيرمنتظره يا حملات فيزيكي، مي توانند عواقب مختلفي از جمله خاموشي هاي گسترده و طولاني مدت در سيستم هاي برق داشته باشند و همواره يك تهديد جدي براي سيستم هاي انرژي بوده اند. سيستم هاي انرژي بايد در برابر حوادث ناخواسته، مقاوم بوده و عملكرد آنها به راحتي تحت تاثير چنين شرايطي قرار نگيرد. همچنين، بايد انعطاف كافي براي سازگاري با اختالالات شديد را داشته و بلافاصله پس از رفع اختلال، خود را بازيابي كنند. اين ويژگي حياتي رفتار سيستم هاي زيرساخت در شبكه هاي برق، تاب آوري ناميده مي شود. در نتيجه، سيستم هاي توزيع برق به عنوان آخرين سطح زيرساخت تحويل نيرو و آسيب پذيرترين بخش در مواجهه با رويدادهاي شدت زياد و احتمال وقوع كم، نيازمند برخي اقدامات احتياطي به منظور بهبود تاب آوري است تا در زمان وقوع تهديد، برق موردنياز كاربرهاي گوناگون شهر تامين شود. برقراري موازنه بهينه ميان سرمايه گذاري و نيروي انساني در افزايش استقامت و استحكام شبكه از يك طرف و سرمايه گذاري براي بازيابي شبكه بعد از وقوع حوادث شديد از طرف ديگر، با استفاده از مطالعات تاب آوري مقدور خواهد بود.
