چکيده
سرطان بيماري است كه در آن سلول هاي بدن به طور غيرطبيعي تقسيم و گسترش مي يابند. سلول هاي سرطاني از
مكانيسمهاي طبيعي تقسيم و رشد سلول ها خارج مي شوند. روش هاي درماني جديدي بر پايه گرمايش موضعي توسعه
يافتهاند كه هدف آن ها هدف گيري و از بين بردن سلول هاي سرطاني است. اين روش ها به عنوان يك رويكرد نوين
براي درمان سرطان در نظر گرفته مي شوند. در اين مطالعه، نتايج بخش عددي و شبيه سازي هاي مرتبط با درمان
هايپرترمي مغناطيسي براي سرطان ارائه شده است. ابتدا نتايج صحتسنجي مدل چندفيزيكي كوپلشده در نرم افزار
كامسول بررسي شد كه نشان داد اين مدل قادر است توزيع دما در طول درمان را پيش بيني كند. بيشترين دما در مركز
ناحيه تزريق نانوذرات مغناطيسي به حدود 7.93 درجه سانتيگراد رسيد، در حالي كه دماي بافت تومور در نواحي دورتر
از مركز تزريق به تدريج كاهش يافت. نتايج شبيهسازي ها نشان داد كه تركيب شدت ميدان مغناطيسي باال و فركانس
پايين يا متوسط باعث گرمايش مؤثر و يكنواخت تومور و كاهش آسيب حرارتي به بافت هاي سالم مي شود. در مقابل،
تركيب شدت ميدان مغناطيسي پايين و فركانس باال باعث گرمايش كمتر مؤثر و افزايش آسيب حرارتي به بافت هاي
سالم ميشود. همچنين، مشخص شد كه افزايش شدت ميدان مغناطيسي و فركانس باعث كاهش زمان الزم براي
رسيدن به دوز درماني مطلوب مي شود. بهطور كلي، اين مطالعه نشان دهنده اهميت بهينهسازي پارامترهاي ميدان
مغناطيسي براي به حداكثر رساندن اثربخشي درمان و كاهش عوارض جانبي است. تركيب H0 در محدوده 8-11
كيلوآمپر بر متر و f در محدوده 200-300 كيلوهرتز براي درمانهاي مقرون بهصرفه و ايمن پيشنهاد ميشود.
