چکيده
بهينه سازي موتورهاي احتراق داخلي بوسيله توربوشارژرها همواره به عنوان يك روش كارآمد مطرح بوده است. توربوشارژرها با افزايش هواي مورد نياز براي احتراق، سعي در بهبود فرآيند احتراق و در نتيجه افزايش راندمان حرارتي موتور دارند. اما اينكه با اين روش چه ميزان هواي اضافي بايد به موتور رساند موضوعي است كه صرفأ با توجه به راندمان حرارتي نمي توان به آن پي برد. استفاده از آناليز اگزرژي- اقتصادي- زيست محيطي روشي است كه به كمك آن مي¬توان اين به اين موضوع پاسخ داد. در واقع با تعريف يك تابع هدف و بهينه سازي آن مي توان شرايط بهينه عملكردي توربوشارژر را تععين نمود. بطوريكه دبي و فشار هواي ورودي بايد بگونه اي تعيين شوند كه هزينه تخريب اگزرژي، سوخت مصرفي و اثرات مخرب زيست محيطي در موتور به حداقل مقدار ممكن برسد.