چکيده
در اين سمينار ابتدا به بررسي مطالعات و پيشرفت هايي كه در زمينه بهينه‌سازي تكاملي ساختاري (ESO) كه بر پايه حذف تدريجي ماده غيركارآمد از ساختار تا بدست آوردن شكل بهينه آن مي¬باشد، پرداخته مي¬شود. در اين راستا الگوريتم تكاملي BESO اوليه معرفي شده و طرح فيلتر حساسيت و شرط پايداري با هدف رفع مشكلات ناپايداري عددي اين الگوريتم پيشنهاد مي¬شود. روش SIMP كه در واقع الگوريتمي بر پايه رياضيات است، بطور مختصر شرح داده شده و در قالب مثال يك مسئله بهينه‌سازي، طرح بهينه پيشنهادي BESO با طرح بهينه شده با روش SIMP و حالت بهبود يافته آن به نام Continuation صحه گذاري مي¬شود. نتايج حاصله حاكي از كارايي محاسباتي بالاي الگوريتم تكاملي BESO و طرح هايي مشابه با طرح نهايي حاصل از الگوريتم¬هاي رياضي دارد. بخش دوم به مروري از كارهاي انجام شده در مورد جاذب هاي انرژي جدار نازك طراحي شده براي جذب انرژي تصادف اختصاص داده شده است. و در نهايت دربخش سوم به معرفي روش بهينه‌سازي توپولوژي چند دامنه چند گام (MMTO) با هدف طراحي سازه جدار نازك با بيشترين جذب انرژي در اثر ضربه، با در نظرگرفتن عدم قطعيت¬ها و كنترل شكل فروريزش ساختار، پرداخته مي¬شود.
