چکيده
حجم زياد نخاله‌هاي ساختماني( CDW) امروزه به يك مشكل جدي تبديل شده است، زيرا ميزان توليد CDW در ايالات متحده آمريكا در حدود 140 ميليون تن در سال برآورد شده است (Yuan et al.,[1]) و همچنين يك بررسي آماري اين ميزان را براي تمام اروپا در حدود 970 ميليون تن در سال و سرانه آن را تقريباً 2 تخمين زده است)(Sonigo et al.,[2]
افزايش حجم نخاله‌هاي ساختماني باعث ايجاد يك نگراني شده است كه اين نگراني روز به روز در حال افزايش است(.,[3](Debieb and kenai, 2008آمارهاي موجود از تركيب نخاله‌هاي ساختماني شهرهاي بزرگ ايران نشان مي‌دهد كه آجر، بتن و ملات ماسه_سيمان، سه ماده‌ي اصلي تشكيل دهنده‌ي نخاله‌هاي ساختماني هستند (بلوري بزاز و زنجاني، 1388[4]).
يكي از راه‌هاي كاهش استخراج مصالح طبيعي بر طبق مهندسي حال حاضر، جايگزيني مصالح بازيافتي (RA) بدست آمده به جاي مصالح طبيعي (NA) مي‌باشد، به عنوان مثال: مصالحي كه از ساخت و ساز يا تخريب ساختمان‌ها و زيرساخت‌هاي فرسوده بدست مي‌آيد. از مزاياي اين امر استفاده از موادي است كه ممكن است در زباله‌ها دور انداخته شوند و همچنين باعث كاهش نياز به بازكردن يا ايجاد كردن معادن جديد مي‌شود كه خود به كاهش استفاده از مصالح طبيعي و مبارزه با گرم شدن كره‌ي زمين كمك مي‌كند(F.Pachecoet al, 2013[5]).
هدف از اين تحقيق، بررسي امكان بازيافت و استفاده از خرده بتن هاي بازيافتي به جاي مصالح درشت دانه جهت ساخت بتن مي‌باشد. از اين رو به بررسي آزمايش‌هاي فيزيكي و مكانيكي بر روي اين مصالح بازيافتي پرداخته شدهاست.
نتايج بررسي خصوصيات فيزيكي، مكانيكي، شيميايي و هندسي براي مصالح بتني بازيافتي نشان مي دهد كه بدليل وجود ملات بر روي سنگدانه ها جذب آب در اين سنگدانه ها بالاتر بوده، سطح شكستگي سنگدانه ها بدليل بدلبل خرد شدن بالاتر از سنگدانه هاي طبيعي مي باشد. در سنگدانه هاي بازيافتي بتني بدليل چسبيدن ذزات ملات مقاومت سايشي كمتر از مصالح طبيعي بوده، وزن مخصوص ذرات بدليل داشتن حفرات زياد كمتر از سنگدانه هاي طبيعي است.
درصد سولفاتهاي موجود در اين مصالح بسيار بيشتر از مصالح طبيعي بوده و داراي ذرات سبك مي باشد.
در بتن تازه استفاده از مصالح بازيافتي باعث بالارفتن جذب آب شده كه مي توان با افزودن آب (كاهش مقاومت دذر بتن سخت شده) و يا استفاده از فوق روان كننده آنرا كنترل كرد.
همچنين استفاده از مصالح بازيافتي در بتن سخت شده باعث كاهش مدول الاستيسيته بتن، كاهش چگالي و افزايش انقباض و خزش در بتن مي گردد.
