چکيده
در اين سمينار سعي شده است كه با مطالعات آزمايشگاهي و آماري، عملكرد ژئوكامپوزيت در روكشهاي آسفالتي در به تأخير اندازي نرخ رشد ترك انعكاسي نسبت به نمونه¬هاي كنترلي مورد ارزيابي قرار گيرد. هدف از تحليل آماري بررسي اثر پارامتر هاي دما، نرخ بارگذاري و نوع ژئوسنتتيك و اثر متقابل آنها بر يكديگر، بمنظور ارائه¬ي مدل رگرسيون درجه¬ي دوم بر اساس پارامتر هاي آزمايشگاهي براي پيشبيني عمر خستگي، تغيير مكان قائم، نرخ رشد قائم ترك با استفاده از متدولوژي طرح پاسخ بوده است. نتايج نشان داد كه در يك دامنه مشخص از متغير ها، تغييرات دما، مؤثرترين پارامتر بر عمر خستگي و ديگر پاسخ ها و پارامتر مؤثر دوم نوع ژئوكامپوزيت مي باشد. علاوه بر اين، نتايج نشان مي¬دهد كه نمونه¬هاي مسلح شده با ژئوكامپوزيت نوع I نسبت به ژئوكامپوزيت نوع II و نمونه¬هاي كنترلي در افزايش عمر خستگي، كاهش نرخ رشد ترك و... در تمام فركانس¬هاي بارگذاري و دماهاي تست عملكرد بهتري از خود نشان داده است. براساس نتايج آناليز تصوير مشخص شده است كه روند و شكل رشد ترك در نمونه هاي مسلح وغير مسلح در دماهاي مختلف و فركانسهاي متفاوت بشدت تغيير ميكند. معمولا در دماها و فركانس¬هاي پايين(صفر و 20 درجه سانتيگراد) ترك ها از پايين به بالا رشد كرده و عرض ترك¬ها كمتر مي¬باشد. اين درحالي است كه با افزايش دما و فركانس بارگذاري بعلت كاهش مقاومت آسفالت ناشي از كاهش چسبندگي و چفت و بست بين سنگدانه و قير ترك¬هاي بالا به پايين نيز مشاهده مي¬گردد. همچنين نتايج نشان مي¬دهد كه عملكرد ميان لايه¬هاي ژئوكامپوزيتي مورد بررسي در دماي 20 درجه سانتيگراد بهتر از ساير دماها مي¬باشد. لازم به توضيح مي¬باشد كه در اين ميان مدل پيشبيني ارائه شده در اين تحقيق، مدل نرخ رشد ترك با 〖 R〗^2 (ضريب تبيين)(بالاي 99%) بهترين مدل پيشبيني پاسخ با استفاده از متغيرهاي مورد نظر بوده است.
