چکيده
جوشكاري، يكي از مهمترين روش هاي اتصال دائم است كه از گذشته تا كنون كاربردهاي آن و گستره ي استفاده از انها در صنايع گوناگون افزايش يافته است. جوش ها را از ابعاد مختلف و با نگرش هاي متفاوتي ميتوان طبقه بندي كرد. يكي از انواع جوش ها، جوشكاري TLP (فاز مايع گذرا) است كه خود به نوعي تركيبي از لحيم كاري و جوشكاري نفوذي به شمار مي رود. اين روش جوشكاري به دليل محدوديت كم در ابعاد، يكنواخت بودن سطح جوشكاري شده و داشتن خواصي تا ۹۰ درصد مشابه خواص فلز پايه، بسيار مورد توجه قرار گرفته است و از نكات مثبت ديگر ان قابليت اتصال با كيفيت كامپوزيت هاي پايه فلزي به كمك اين روش مي باشد. در اين سمينار به بررسي كامل اين روش و تئوري حاكم بر ان و گلوگاه هاي استفاده از ان پرداخته شده است.
واژه‌هاي كليدي: جوشكاري، فاز مايع گذرا، جوشكاري نفوذي، TLP
