چکيده
چكيده
نفوذ توليدات پراكنده و منابع توليد تجديدپذير در شبكههاي قدرت كشورهاي مختلف جهان در حال افزايش
است. ريزشبكهها راهحلهايي مؤثر هستند كه منابع توليدي پراكنده را با درنظرگرفتن مسائل زيستمحيطي
و فني، در سيستمهاي قدرت به كار ميگيرند. يكي از مهمترين كاربردهاي ريزشبكهها، استفاده از
توليدكنندگان كوچك در محل مصرف براي تأمين بار مصارف تجاري، اداري و مسكوني است. افزايش ابعاد
توليد، متناسب با رشد مصرف در ريزشبكهها موجب كاهش ريسك و ابعاد سرمايه گذاري اوليه ميشود.
ژنراتورهاي ريزشبكه ميتوانند با برنامهريزي مناسب، بار متقاضيان را با كمترين هزينه تأمين كنند. برنامهريزي
واحدهاي توليدي ريزشبكه، نيازمند استفاده از يك مدل رياضي، براي توصيف ارتباط ميان هزينه و توان
توليدي آنها است. اين مدل، طبيعت غيرخطي و گسسته دارد؛ از اين رو، براي كاهش هزينه در اين مدل،
نيازمند ابزارهاي بهينهسازي مؤثر هستيم. كارهاي تحقيقاتي فراواني در زمينۀ برنامهريزي بهرهبرداري بهينه
از سيستم قدرت انجام گرفته و روشهاي بهينهسازي متفاوتي براي حل آن ارائه شده است؛ اما در اين سمينار
مقاالتي كه در زمينۀ بهرهبرداري بهينه ريزشبكه انجام گرفتهاند، بررسي خواهند شد.
در ابتداي اين سمينار مفهوم ريزشبكه و بهرهبرداري از آن توضيح داده ميشود. در ادامه به منظور تشريح
دقيقتر موضوع بهرهبرداري از ريزشبكه، چهار سناريو مختلف براي بهرهبرداري با توابع هدف گوناگون، در
حالتهاي عملكرد جزيرهاي و متصل به شبكه بررسي ميشوند.
واژههاي كليدي: ريزشبكه، بهرهبرداري بهينه
