چکيده
زمان سفر به عنوان يكي از فاكتورهاي كليدي مديريت ترافيك و يكي از بهترين شاخصهاي ارزيابي تسهيلات ترافيكي توسط بسياري از مخاطبان مانند مديران ترافيك، جامعه حملونقل، كاربران و ... مطرح ميباشد. زمان سفر براي كاربران راه، نقش اساسي در فرآيند تصميمگيري سفر ايفا ميكند. در صورتي كه اين اطلاعات قبل از برنامهريزي براي سفر و يا در حين انجام سفر در اختيار كاربران راه قرار گيرند، ميتوانند تصميمات افراد و مسافران را تحت تاثير قرار داده و تغييراتي در انتخاب مسير، شيوه حمل و نقل، زمان انجام سفر و يا حتي در برخي مواقع لغو سفر ايجاد كنند. به عبارتي دقيق تر، اطلاعات زمان سفر به دريافت شرايط عملكردي جريان ترافيك، كاهش هزينههاي سفر، قابليت اطمينان در انتخاب يك مسير كمك بسياري ميكند
در مقوله زمان سفر با دو مفهوم برآورد زمان سفر و پيشبيني زمان سفر روبرو خواهيم بود. گرچه گاهاً از سوي برخي نويسندگان مفاهيم برآورد و پيشبيني در ادبيات نوشتاري بصورت معادل يكديگر استفاده ميشوند ولي مدلسازي، اهداف و ويژگيهاي آنها كاملاً متفاوت ميباشد. به طور كلي در برآورد زمان سفر هدف ارزشگذاري زمان سفر است، به اين صورت كه يك ايده كلي از وضعيت ترافيك در بخش و زماني خاص را ارائه نمايد. در پيشبيني، هدف تعيين زمان سفر در زمان حال و يا آينده ميباشد و براي اين منظور از دادههاي گذشته استفاده ميشود. در مورد مدلهاي پيشبيني برخلاف روشهاي برآورد زمان سفر، هدف پيشبيني زمان سفر در لحظه شروع پيشبيني (حال) و يا در زمان آينده ميباشد. بطور كلي برآورد و پيش بيني زمان سفر در تسهيلات مختلف بسته به تجهيزات موجود با روش ها و مدل هاي مختلف صورت ميگيرد. در اين پژوهش علاوه بر تشريح دو مفهوم برآورد و پيش بيني، با تمركز بر مدل هاي پيش بيني، روش هاي پيش بيني زمان سفر در معابر شهري و برون شهري مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين پيشرفت هاي اخير در اين حوزه نيز مورد بررسي قرار گرفته است.