چکيده
در اين پژوهش به بررسي مطالعات انجام گرفته در زمينه كامپوزيت‌هاي آلومينا-زيركونيا با پارامترهاي مختلف تركيبي و شرايط متفاوت سنتز و همچنين تاثير افزودن TiO2 بر ريز ساختار، تراكم‌پذيري كامپوزيت و همچنين خواص مكانيكي پرداخته شده است. تاثير پارامترهايي همچون تغيير درصد زيركونيا و آلومينا، نوع زيركونيا به كار رفته و همچنين دما و زمان زينتر و درصد افزودني تيتانيا مطالعه شده و با توجه به الگوهاي پراش XRD تصاوير SEM فازهاي حاصل شده و نحوه توزيع و برهم‌كنش فازها بيان گرديده است. به طور كلي بيشترين تمركز اين مطالعات بر افزايش و نزديكي هر چه بيشتر دانسيته كامپوزيت حاصله به دانسيته تئوري و بهبود استحكام خمشي و چقرمگي با حفظ سختي اين نوع كامپوزيت‌ها بوده است. لازم به ذكر است كه مورد اشاره‌ترين مكانيزم چقرمگي در اكثر مقالات تغيير فاز زيركونياي تتراگونال به مونوكلينيك و جذب انرژي ترك بدليل افزايش حجم رخ داده است. در نهايت تاثير ميزان بهينه افزودني TiO2 بر بهبود شرايط زينتر و خواص مكانيكي از جمله استحكام و چقرمگي ذكر شده است.
