چکيده
روكش كردن روسازي¬ها، يكي از پراستفاده‌ترين گزينه، براي بهسازي روسازي‌هاي خراب‌شده مي باشد. روكش مخلوط آسفالتي گرم، سال¬هاست كه هم بر روي روسازي بتني و هم بروي روسازي آسفالتي مورداستفاده قرارگرفته است، درحالي‌كه روكش بتني اخيراً مدنظر فن‌آوران صنعت روسازي مي باشد. به‌خصوص روكش بتني بر روي روسازي آسفالتي موجود كه به روكش بتني بر روي روسازي آسفالتي موجود ، شناخته‌شده است كه اخيراً خيلي مدنظر آژانس‌هاي بزرگراهي و آزادراه¬ها به علت عمر بالقوه آن‌ها و نيازمندي به نگهداري كمتر و با توجه به مقاومت خيلي زياد در برابر شيار شدگي مدنظر بوده است[1].
روكش بتني بروي روسازي آسفالتي موجود، توسط تجهيزات مرسوم رويه بتني قابل‌اجراست. در اين نوع اجرا، طراحي به‌خصوص مدنظر مي باشد بطوريكه در طراحي روكش بتني بر روي آسفالتي بايد عمر ضخامت شرايط لايه آسفالتي مدنظر و نوع پيوند اين دو روكش مدنظر قرارگرفته شود[1].
استفاده از يك‌لايه روسازي نازك باروكش بتن آسفالتي از ديرباز مورداستفاده بوده است بطوريكه در استفاده‌هاي اول در باندهاي فرودگاه‌ها و پاركينگ‌هاي استفاده مي‌شد كه دليلي اين امر به‌موجب بهبود عملكرد روسازي در برابر بارهاي خيلي سنگين و سرعت‌پايين مدنظر بوده است. كه باعث بهبود دوام و عملكرد روسازي گشته است. لايه روكشي بتني نازك و خيلي نازك، امروزه به‌طورمعمول، با توجه به ضخامت، و نوع تركيب آن با مخلوط آسفالتي دسته‌بندي مي‌شد كه اين سه دسته در ادامه آورده شده است [1, 2].
