چکيده
پير شدن سريع جمعيت كه در سال‌هاي اخير در حال وقوع است، زمينه‌ساز توسعه راه‌حل‌هايي با هدف تضمين سلامت و زندگي ايمن‌تر شده است. به اين ترتيب، مطالعات بسياري در زمينه كاربرد اينترنت اشيا براي بهبود زندگي و سلامت افراد صورت گرفته است كه در اين ميان مي‌توان به سامانه‌هاي تشخيص شرايط انسان اشاره كرد. سامانه تشخيص شرايط انسان از طريق حسگر‌هاي متصل به بدن، يك وظيفه مهم و چالش‌بر‌انگيز براي بسياري از كاربرد‌هاي مراقبت از سلامت است زيرا اين فناوري قابليت نظارت مستمر بر عوامل شخصي و محيطي را فراهم مي‌كند. اما اين سامانه‌ها، مانند ديگر دستگاه‌هاي اينترنت اشيا، همچنان با مشكل انرژي همراه هستند. زيرا در مبحث مراقبت پزشكي از حسگر‌ها براي نظارت بر زندگي روزمره افراد استفاده مي‌شود بنابراين بايد قابليت نظارت مستمر را داشته باشند. در‌حالي كه نمونه‌برداري حسگر‌ها و ارتباطات بين آن‌ها اگر به صورت مستمر باشد، باتري آن‌ها را به سرعت تخليه مي‌كند و تعويض مرتب باتري هم اصلا كار راحت و به صرفه‌اي نيست. بنابراين بايد روش‌هايي ارائه شوند كه امكان صرفه‌جويي انرژي را فراهم كنند. اين روش‌ها بايد بتوانند بين سه معيار مصرف انرژي كم، دقت تشخيص بالا و تاخير كم، يك موازنه برقرار كنند. در اين گزارش ما به بررسي روش‌هاي موجود در صرفه‌جويي انرژي مي‌پردازيم و يك دسته‌بندي از اين روش‌ها را ارائه مي‌كنيم. در اين دسته‌بندي ابتدا روش‌هاي طول عمر باتري را به دو دسته روش‌هاي بهينه‌سازي مصرف انرژي و روش‌هاي شارژ كردن باتري تقسيم مي‌كنيم. سپس اين دو روش را نيز به زيرشاخه‌هايي تقسيم مي‌كنيم و هر كدام را بررسي مي‌كنيم.
