چکيده
رويكرد محاسبات تصادفي در دهه 1960 به‌عنوان يك جايگزين كم‌هزينه براي محاسبات دودويي متعارف پيشنهاد شد. اين رويكرد ازآنجاكه داده ها را در شكل احتمالات ديجيتالي شده نمايش داده و پردازش مي‌كند "منحصربه‌فرد" است. رويكرد محاسبات تصادفي از واحدهاي محاسباتي با پيچيدگي "بسيار كم" با "توان مصرفي پايين" كه يكي از نگراني‌هاي طراحي سيستم‌هاي نهفته ديجيتال از گذشته تاكنون است، بهره مي برد.(به‌عنوان‌مثال ضرب دو عدد در اين روش با استفاده از تنها يك دروازه منطقي and انجام مي‌شود) عليرغم اين مزيت‌ها و همچنين تحمل‌پذيري خطاي ذاتي، اين روش در زمان معرفي، به علت زمان محاسبات نسبتاً طولاني و دقت محاسبات نسبتاً كم غيرعملي شمرده مي‌شد اما پيشرفت‌هاي جديد فنّاوري در حوزه‌هاي مختلف نظير شبكه‌هاي عصبي و پردازش تصوير و پردازش سيگنال و... امكان انجام محاسبات غيردقيق براي به دست آوردن بهره بيشتر در ديگر پارامترهاي طراحي نظير توان مصرفي، ابعاد مدار و تحمل‌پذيري خطا درحالي‌كه مقداري عدم دقت در محاسبه تأثير شگرفي درنتيجه محاسبات نخواهد داشت را فراهم مي سازد.
اين گزارش، رويكرد محاسبات تصادفي را از اين منظر كه ازلحاظ "ابعاد كوچك"، "توان مصرفي كم" ، "مقاومت در برابر خطا"،"مقاومت در برابر كاهش ولتاژ"و"هزينه پايين" مي‌تواند با رويكردهاي متداول در طراحي برخي از كاربردهاي مشخص رقابت كند، معرفي مي كند. ابتدا بررسي "ادبيات" و "مفاهيم كليدي" در نمايش اعداد تصادفي و ساختار اين مدار خواهيم پرداخت، سپس "طراحي‌مدارهاي ديجيتال مبتني بر محاسبات تصادفي" را ارزيابي خواهيم كرد.همچنين به بيان كاربردهايي كه داراي اين پتانسيل هستند كه با روش محاسبات تصادفي طراحي شوند و همچنين برخي چالش هاي استفاده از اين روش و راه‌حل‌هاي پيشنهادي خواهيم پرداخت.
