چکيده
داشتن شاخص كيفيت روسازي خطوط اهميت ويژه اي در شناخت وضعيت كيفي خط دارد.احداث هر سازه و به تبع آن شروع بهره برداري از آن، مسئله نگهداري و تعمير را مطرح ميكند. روسازي و زيرسازي خطوط راه آهن نيز از اين قائده مستثني نبوده و با گذشت زمان و بهره برداري از خط و بر اثر تكرار بارگذاري ها و عوامل محيطي دچار زوال مي شود. بهره برداري از سيستم ريلي و سود دهي بهتر اين سيستم در هر كشور در گرو كيفيت خطوط راه آهن آن كشور است. براي رسيدن به كيفيت مطلوب در خطوط ريلي و ثابت نگهداشتن اين كيفيت نياز به اجراي برنامه مدون و منظم در امر تعمير و نگهداري مي باشد كه ابتدا كليه خرابي هاي موجود در خطوط شناسايي شده، آمار ترافيكي خط و امكانات موجود شناخته شده و با تحليل آماري و فني به راه هايي براي تشكيل شناسنامه و بانك اطلاعاتي از كيفيت خط رسيد. و همچنين بايد با يك بررسي علمي و فني بر اساس تحقيقات به عمل آمده در خرابيهاي خط و مطالعات در عرصه جهاني به ساخت و توسعه يك سيستم ارزيابي و شاخص دهي براي رده بندي كيفي خطوط و مدل زوال خط دست يافت. براي رسيدن به اين برنامه ريزي احتياج به مديريت صحيح در اين امر و تدوين روش هاي مناسب براي ارزيابي كيفيت خطوط ريلي مي باشد. ايجاد مدل مناسب جهت ارزيابي خطوط ريلي ضمن آنكه به پياده سازي سيستم مديريت تعمير و نگهداري خطوط ريلي كمك شاياني مي كند بلكه مي تواند اعمال سلايق در انجام فرآيندها را به حداقل برساند. براي رسيدن به اين هدف ابتدا به بررسي مدل هاي موجود در جهان پرداخته و نقاط ضعف و قدرت آنها مورد بررسي قرار مي گيرد سپس با بررسي نياز ها و شرايط موجود در خطوط ريلي ايران¬ به ارائه مدل هاي مناسب جهت ارزيابي كيفيت خطوط و بهينه سازي روش هاي موجود پرداخته و نيزالگوريتم پياده سازي و بكار گيري مدل پيشنهادي براي خطوط ريلي ايران ارائه مي گردد
براي رسيدن به كيفيت مطلوب در خطوط ريلي و ثابت نگه داشتن اين كيفيت نياز به اجراي برنامه مدون و منظم در امر تعمير و نگهداري به كمك مديريت صحيح در اين امر و تدوين روش هاي مناسب براي ارزيابي كيفيت خطوط ريلي مي باشد.حجم نگهداري خطوط راه آهن بقدري است كه انجام همه آنها در يك زمان محدود امكان پذير نميباشد.به همين دليل مهندسين نگهداري خطوط به فكر اولويت بندي آنها با تعريف شاخص هندسي افتادند. براي اين منظور كافي است شاخص هايي را تعريف نموده و بر اساس اين شاخص ها،حد مورد نياز جهت تعميرات خط آهن را مشخص نمود.اين شاخص بايد بگونه اي انتخاب شود كه گوياي دقيق ترين توصيف از وضعيت هندسي خط باشد و توان مالي و آماده به كاري ماشين آلات مكانيزه هماهنگي لازم را داشته باشد.در اين سمينار ضمن بررسي شاخص هاي فعلي موجود در راه آهن ،نقاط قوت و ضعف آنها تعيين خواهد شد.
