چکيده
چكيده :
گسترش روزافزون استفاده از سيستم هاي مخابراتي در حوزه سيار و ارتباط ناگسستني آن با
زندگي روزمره منجر به افزايش تقاضا در سرويس هاي مخابرات بي سيم پيشرفته با ظرفيت و كيفيت
باال شده است. يكي از مهمترين عوامل كاهش نرخ مبادله اطالعات، تداخل است. بنابراين مديريت
اين تداخل و يافتن روش هايي جهت كاهش و يا حذف اين تداخل يكي از موضوعات مهم مورد بحث
براي محققين شده است. در اين راستا راه حل هاي مختلفي از جمله استفاده از آنتن هاي آرايه اي،
كليد زني آرايش آنتن، راديو شناختگر و ... پيشنهاد شده است. روش همترازي تداخل با تمركز بر
كاهش ابعاد زير فضاي سيگنال هاي تداخلي به مديريت تداخل گيرنده ها مي پردازد. علي رغم
پيشرفت هاي تئوري هنوز درك جامعي از ديدگاه مهندسي در مورد همترازي تداخل و كران هاي
عملياتي شبكه هاي بي سيم به دست نيامده است. اساس ايده همترازي تداخل يكپارچه سازي
تداخل در ابعاد كوچك تري از فضاي سيگنال در هر گيرنده و بكارگيري ابعاد باقي مانده براي
سيگنال هاي مطلوب است. در اين روش فرضيات تئوري مانند توان باالي ارسال، اطالعات حالت
كانال كامل و ... وجود دارد كه در عمل براي پياده سازي دشوار هستند. اطالعات حالت كانال در
فرستنده غالبا از طريق يك بازخورد از گيرنده، در دسترس فرستنده قرار مي گيرد به شرطي كه
1 زمان هبستگي كانال به اندازه كافي بزرگ باشد. در روش
IA بعد اشغالي سيستم توسط تداخل تا
حد امكان محدود مي شود و بدين صورت فضاي بيش تري در اختيار سيگنال مطلوب قرار مي گيرد.
وقتي شرايط همترازي كامل محقق نيست با استفاده از ماتريس هاي شكل دهنده پرتو مناسب،
ابعاد تداخل تا حد امكان محدود مي گردد و ابعاد باقي مانده سيستم در اختيار سيگنال مطلوب قرار
داده مي شود؛ در اين سمينار روش هاي جديد شكل دهي پرتو در سال هاي اخير ارائه شده است.
بيش تر تحقيقات اوليه IA ،همه كاربران فقط در يك شبكه IA در نظر گرفته مي شوند. هرچند اين
موضوع در سيستم هاي عملي مناسب نيست. يكي از ايده هاي موثر براي حل اين مسئله خوشه-
بندي است، به اين معنا كه شبكه با ابعاد بزرگ به چندين بخش كوچك تقسيم كنيم و IA را در هر
يك از آن ها اجرا كنيم. با كمك اين ايده اجراي طرح هاي IA به واقعيت نزديك تر مي شود.
واژه هاي كليدي : همترازي تداخل، خوشه بندي و شكل دهي پرتو
