چکيده
نور بر سلول‌ها و سيستم‌هاي بيولوژيكي تاثير مي‌گذارد. اين امر موجب توسعه سيستم‌هاي تحريك نوري در كاربردهاي متنوعي گرديده است. يكي از كاربردهاي مهم اين سيستم‌ها در كنترل سيستم عصبي و امكان كنترل بيماري‌هاي عصبي از جمله پاركينسون و صرع مي‌باشد. تحريك نوري به عنوان روشي غيرتهاجمي، دقيق و با رزولوشن بالا براي ايجاد پتانسيل عمل در رشته‌هاي عصبي، به تنهايي يا با تركيب تحريك الكتريكي استفاده مي‌شود. اما با وجود تحقيقات بسيار همچنان مكانيسم اثرگذاري نور بر سلول‌هاي عصبي مشخص نشده است. معتبرترين مكانيسم اثر نور، خاصيت فوتوترمال يا همان تاثير نور-گرمايي بيان شده است. علاوه بر اين پروتيين‌هاي حساس به نور وجود دارند كه به تابش يك طيف مشخص واكنش نشان مي‌دهند. امروزه با بهره‌گيري از اين پروتيين‌هاي حساس به نور، تكنولوژي جديدي به نام اپتوژنتيك پايه‌گذاري شده است. اين تكنولوژي با تركيب مهندسي و علم بيولوژي، حساسيت به نور را به سلول‌هاي عادي وارد مي‌كند. اين روش مزاياي زيادي از جمله دقت تحريك و گزينش پذيري بالايي دارد. با اين حال براي ورود به كاربردهاي باليني، نياز به تحقيقات آزمايشگاهي بيشتري دارد و همچنين مدل‌سازي نتايج تجربي بدست آمده نيز مي‌تواند به توسعه آن كمك كند.
