چکيده
از آغاز انقلاب صنعتي در قرن 19، آلودگي محيط زيستي تبديل به يك مسئله جهاني كه هوا، آب، خاك و اكوسيستم را تحت تاثير قرار ميدهد، شده است. اين مسئله ارتباط مستقيمي با سلامت و تندرستي انسان دارد. بنابراين احتياج به پيدا كردن راه هاي مناسب كنترل آلودگي كاملا احساس مي شود. در بين انواع پساب هاي مختلف، پساب دارويي يكي از مهمترين مي باشد زيرا از طرفي توليد دارو نياز هميشگي بوده و منابع توليد دارو يا مصرف كننده هاي دارو داراي پساب هايي هستند كه بسيار خطرناك ميباشند. بنابراين توجه بيشتر به كنترل ميزان نشر اين آلودگي لازم به نظر ميرسد. در حال حاضر روش هاي گوناگوني براي حذف داروها از پساب مثل استفاده از جاذب ،كلرينه كردن و... وجود دارد. يكي از روش هاي پيشنهاد شده، استفاده از بيوچار است. بيومس به عنوان جايگزين براي سوخت فسيلي در حال جذب كردن توجهات بسياري به سمت خود به سبب تجديدپذير بودن و نيز منبع كربن است. پيروليز فرآيند تجزيه ترموشيميايي است كه بيومس در حضور مقدار كمي اكسيژن يا نبود اكسيژن گرما ميبيند. محصولات به صورت: بيو اويل، گاز سنتز و بيوچار است. مشخصه ها بايوچار مثل : غني بودن از كربن، تخلخل به همراه گروهاي عاملي اكسيژن دار و سطح آروماتيكي توانايي جذب هر دو نوع آلاينده آلي و غيرآلي را ميدهد. اكثر داروها از مواد آلي تشكيل شده اند كه بيوچارها توانايي در جذبشان را دارند. معمولا داروهاي مشخصي در پساب وجود دارند كه به تازگي حذف آنها در مورد بررسي قرار گرفته است. هدف از اين سمينار بررسي و مطالعه جذب پساب هاي دارويي توسط بيوچار حاصل از فرآيند پيروليز ميباشد.