چکيده
ابريشم پليمر طبيعي است كه به دليل زيست سازگاري، زيست‌تخريب‌پذيري و سمي نبودن و همچنين عدم پاسخ التهابي كاربرد هاي ويژه اي در حوزه‌هاي رهايش دارو و زخم پوش‌ها و داربست هاي مهندسي بافت دارد. با توجه به امكان الكتروريستي اين پليمر، پژوهش‌هاي بسياري با محوريت نانوالياف ابريشم انجام‌شده است. نانوالياف پليمري به دليل ويژگي‌هايي چون ظرافت و نسبت سطح به حجم و تخلخل زياد، قابليت تشكيل شبكه سه‌بعدي و داشتن خواص مكانيكي و زيستي مطلوب دامنه كاربرد گسترده‌اي دارند. الكتروريسي روشي نوين و كارآمد براي توليد آسان اليافي است كه دامنه قطري آن ها در مقياس نانو است. اين روش از رايج‌ترين روش هاي توليد نانوالياف به شكل‌هاي مختلف مانند نانوالياف هسته - پوسته، توخالي و متخلخل است. در اين مطالعه به برسي توليد الياف بيوهيبريدي ابريشم توسط الكتروريسي پرداخته‌شده است. اين الياف توسط نانوذرات غيرآلي نظير نقره، طلا، مگنتيت و هيدروكسي آپاتيت ايجاد شده اند. الياف بيوهيبريدي حاصل در مطالعات درون تني و برون تني مورد ارزيابي قرارگرفته و نتايج آن گزارش‌شده است. دراين‌بين نانوالياف فيبروئين ابريشم/نانوذرات هيدروكسي آپاتيت بالاترين مطالعات انجام‌شده را به خود اختصاص داده اند. بر اين اساس استفاده از نانوالياف ابريشم توسط روش الكتروريسي يك زمينه جديدي را براي محققين براي استفاده در كاربرد هاي زيست پزشكي و ترميم بافت ازجمله داربست‌هاي مهندسي بافت فراهم مي كند.
