چکيده
در بسياري از فرايندها به دلايل مختلف بايد گازها از سيستم جدا شوند.به طور مثال گازهاي اسيدي باعث به وجود آمدن مشكلاتي چون مسموميت كاتاليست و خوردگي در فرآيندها ميشوند، لذا خارج ساختن گازها ازجمله دي‌اكسيد كربن از سيستم يك مرحله لازم در بسياري از فرآيندها است ويكي از راههاي جداسازي استفاده از تركيبات سيليكاتي ميباشد.جاذبهاي اصلاح شده پايه سيليكا دسته جديدي از جاذبها هستند كه در دهه هاي اخير براي رفع كاستي هاي جاذبهاي معمولي، توسط محققين معرفي شده اند.دريك نگاه كلي ميتوان ادعا كرد كه استفاده از سيليس عامل دارشده يك روش موثر براي جداسازي گازها بويژه دي اكسيد كربن ميباشد.همچنين مواد نانومتخلخل سيليسي عامل دارشده بعنوان كاتاليزگر براي جداسازي، كاهش زمان وبالا بردن راندمان فرايند استفاده ميشود. همچنين يكي از مهمترين روشهاي عملي براي جداسازي گازها بويژه دي اكسيد كربن استفاده از غشاهاي پليمري و استفاده از تركيب مواد غيرآلي با غشاي پليمري است.نتيجه آن غشاهاي نانوكامپوزيتي حاوي سيليكات است كه دستيابي به مشخصه هاي عملياتي بهتر را فراهم ميسازد. يكي از روشهاي كارامد، اصلاح سيليكا بعنوان پايه نگهدارنده ميباشد. ذرات سيليكا نمونه اي از ذرات غيرآلي است كه با توزيع مناسب به ارتقاي استحكام مكانيكي وپايداري گرمايي بستر پليمري وهمچنين بهبود خواص غشايي وجداسازي بهتر كمك ميكند.در مقالات مختلف، غشاهاي حاوي سيليكات ودرصد وزني نانو ذرات سيليكا موجود درغشا بر خواص جذب وجداسازي گازهاي متان، نيتروژن، دي اكسيد كربن، اكسيژن و سولفيد هيدروژن مورد بررسي قرارگرفته است. نمونه هاي مورد استفاده از طريق تكنيك جذب، BET ، XRD و FTIR مورد آناليز و بررسي قرار گرفتند. محققين ميزان جذب را در فشارها ودماهاي مختلف بررسي كردند. نتايج داده هاي جذب فزييكي گازها بر روي غشاهاي بدون پايه نشان داد كه نمونه ها در محدوده ميكروپروس بوده اند و استفاده از ماده فعال سطحي خواص ساختاري نمونه ها ،ميزان جذب را به اندازه قابل توجه تغيير مي دهد.اين كار به ما اجازه مي دهد كه يك روش مناسب وكم هزينه را انتخاب نماييم ونتايج حاصل از تحقيقات مختلف را درجهت بهبود خواص جداسازي وبهترين تركيب جمع بندي نماييم.
واژه هاي كليدي: سيليكات ،جداسازي گاز ،جذب،جاذب،غشا
