چکيده
پيچيدگيهاي سازمانهاي امروزي تشريح آنان را تاحدودي دشوار كرده است. افزايش تلاطم هاي محيطي، فضاي تغيير و تحول دگرگوني و عدم اطمينان را فراهم آورده است و سازمانها را به سمت يادگيري تواناييهاي جديد فرا مي خواند. امروزه براي بهره جويي از تغييرات محيط پوياي جهان رقابت، سازمانها بايد به جستجوي شيوه هاي نو و جديد پرداخته تا بتوانند به چالشهاي محيطي پاسخ دهند. اين روزها بر خلاف گذشته كه سازمانها به توليد انبوه مي پرداختند به توليد ناب روي آورده اند كه تاكيد فراواني بر فعاليتهاي كايزن دارد.
مديران سطوح بالاي سازمان بايد آگاهانه و با جديت، بخش اعظم وقت خود را صرف بهبود مستمر سازمان نمايند. يكي از مهمترين اجزاء فرايند مديريت هزينه و يكي از روشهاي افزايش بهروه وري و نوآوري در سازمانها اجراي بهبود مستمر مي باشد، كه اين خود ريسكهايي را به همراه دارد. براي اجراي بهبود مستمر در سازمان لاجرم مي بايست به شناسايي و تجزيه و تحليل ريسكها پرداخته، آنها را محاسبه و ارزيابي كرد و درحد امكان درصدد رفع آنها برآمده و يا آنها را تقليل داد كه البته گاهي بسته به شرايط موجود و نوع سازمان و نوع ريسك مجبور به پذيرش ريسك مي شويم.
براي نيل به اين اهداف ابتدا بايد با مفاهيم ريسك، بهبود مستمر و توليد ناب آشنا شد كه در اين پژوهش به آن مي پردازيم و در ادامه مروري داريم بر تعدادي از مقالاتي كه در اين زمينه مطالعه شده است.
