چکيده
چكيده
مسئله تشخيص آسيب در مدلهاي سازه اي با استفاده از اندازه گيري داده هاي ديناميكي در چند سال اخير توجه محققان بسياري را به عنوان يك روش شناسايي به سوي خود معطوف كرده است. مشاهده تغييرات در پارامترهاي ديناميكي در يك سازه به عنوان علائم و دليل وجود يك خسارت در سازه مي باشد. نوعاً، كاراكترهاي خسارت به وسيله تغييرات در پارامترهاي مودال از قبيل فركانس طبيعي، نسبت ميرايي مودال و اشكال مودي مي باشند. از اين رو اين پارامترهاي مودال، تابعي از خواص فيزيكي سازه هسند. تغيير در سختي يا نرمي يك دليل بر تغيير در خواص مودال خواهد بود، كه در حقيقت باعث ايجاد يك قضيه بنيادي و اساسي براي روش شناسايي خسارت در سازه ميگردد. بنابراين روش اجزاء محدود به عنوان يك ابزار جهت شناسايي و موقعيت يابي المانهاي خسارت ديده مورد استفاده قرار ميگيرد روشهاي به روز رساني مدل، توانايي شناسايي خسارت در سازه را به كمك تغييرات در خصوصيات برخي مواد و مصالح را دارا مي باشند. توابع هدف و خطا وابسته به خواص مصالح سازه سالم هستند و پارامترهاي مودال از سازه خسارت ديده كه از آزمايش مودال به دست ميآيند بايد مينيمم گرداند. براي رسيدن به اين هدف يك رابطه نتايج مودال سازه سالم و خواص مصالح فرض شده است و بنابراين، خسارت به معني بارتاب خواص مودال سازه مي باشد. موقعيت يابي خسارت به صورت كامل تعيين ميگردد زيرا تغيير در خصوصيات مصالح مستقل از ديگر المانها مي باشد. در اين تحقيق ما به معرفي الگوريتم هاي چند هدفه و هم چنين به بررسي مسائل تشخيص خرابي با روش به روز رساني مدل پرداخته ميشود.
واژه‌هاي كليدي: تشخيص خرابي ، به روز رساني مدل ، بهينه سازي چند هدفه
