چکيده
توجه به زنجيره تأمين از مهمترين مباحث مطرح در سازمان ها مي‌باشد، به طوريكه وجود مشكلات متعدد اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي و لزوم بهبود عملكرد طولاني مدت اين زنجيره تأمين سنتي، آن را به سمت زنجيره تأمين پايدار هدايت نموده است.
زنجيره تأمين پايدار ريشه در پايداري داشته و شامل رويكردي گسترده به زنجيره تأمين است. پايداري در زنجيره تأمين به معناي سوق دادن زنجيره تأمين به سمت توجه به جنبه هاي اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي و رفع مشكلات موجود اين جنبه ها در زنجيره تأمين سنتي است. سازمان ها مي‌بايستي زنجيره تأمين خود را بر مبناي محافظت از محيط زيست تغيير داده و در كنار آن با توجه به روش هاي نوين، عملكرد اجتماعي و اقتصادي خود را بهبود بخشند. به عبارت ديگر، سازمان با استفاده از زنجيره تأمين پايدار هم به خود سود رسانده و هم از ضرر رساندن به محيط جلوگيري مي نمايد.
زنجيره تأمين پايدار نه تنها منجر به عملكرد بالا در كل زنجيره تأمين مي شود، بلكه بر نگراني هاي اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي نيز فائق مي گردد. چرا كه پايداري به معني نياز انسان به درآمد از سرمايه هاي طبيعت است. پايداري مي تواند پلي بين شكاف هاي موجود در زنجيره تأمين و روش ها باشد كه در بلندمدت عملكرد اين زنجيره را ارتقاء دهد.
هر يك از جنبه هاي اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي داراي معيارهايي به شرح زير است:
جنبه اجتماعي زنجيره تأمين پايدار بيشتر به معيارهاي رقابتي توجه دارد و معيارهاي آن شامل كيفيت، زمان، سرعت و رضايت مشتري است.
جنبه اقتصادي شامل هزينه، بهره وري، درآمدهاي زيست محيطي و هزينه هاي زيست محيطي مي باشد. با توجه به ساختار شكننده اقتصاد جهاني، جاي تعجب نيست كه مسئله هزينه مهمترين عامل تصميم گيري براي اجراي برنامه هاي پايداري زنجيره تأمين در سازمان ها باشد.
جنبه زيست محيطي نيز موارد تصوير سبز، ميزان انتشار و ضايعات كسب و كار را در برمي گيرد.
با توجه به مطالب مذكور مبني بر ضرورت وجود زنجيره تأمين پايدار در عملكرد سازمان ها از يكسو و اهميت سيستم توزيع در اين زنجيره از سوي ديگر، تحقيق حاضر به بررسي و مرور تحقيقات انجام شده در خصوص مدل هاي زنجيره تأمين پايدار با تأكيد بر توليد و توزيع مي پردازد.
