چکيده
با پيشرفت تكنولوژي و كوچك‌تر شدن تجهيزات و همچنين افزايش توان و بهره‌وري، نياز به انتقال گرما در سطوح كم، روز به روز بيشتر احساس مي‌شود. يكي از جديد‌ترين تكنولوژي‌ها در اين زمينه، لوله‌هاي حرارتي نوساني مي‌باشد كه امكان انتقال توان بالايي را در سطح كمي دارا است.
لوله‌هاي حرارتي نوساني يك وسيله انتقال حرارت دو فازي با بازدهي بالاست كه اولين بار توسط آكاچي در سال 1990 پيشنهاد شد. با اينكه لوله‌هاي حرارتي نوساني به عنوان يك زير كلاس از خانواده لوله‌هاي حرارتي مي‌باشد، اين نوع، ويژگي‌هاي جديدي نسبت به نوع سنتي ارائه كرد. لوله‌هاي حرارتي نوساني با لوله‌هاي حرارتي معمولي در طراحي و مشخصه‌هاي عملكرد، متفاوتند. ساختمان آنها متشكل از لوله باريك يكپارچه با پيچ و خمهاي زياد و اواپراتور و كندانسوري است كه در دو سمت آن قرارگرفته است. مكانيزم‌هاي ممكن براي انتقال حرارت در اين لوله‌ها از طريق جذب گرما براي افزايش دما و همچنين تغيير فاز ماده‌اي است كه در داخل اين لوله قرار دارد؛ با جابجايي اين ماده در طول لوله، گرما از يك سمت به سمت ديگر منتقل مي‌شود. ساختار ساده و ارزان قيمت، واكنش حرارتي سريع و توانايي انتقال حرارت بالا، باعث شده كه آنها مورد توجه ويژه‌اي قرار بگيرند.
هدف از اين سمينار مطالعه عملكرد لوله‌هاي حرارتي نوساني در سيستم‌هاي مختلف انرژي و بررسي كارايي آن در انتقال حرارت مي باشد.
