چکيده
امروزه با رشد روزافزون جمعيت، نياز به صنايع حمل‌ونقل بيش از پيش احساس شده است. در اين ميان، حمل‌ونقل ريلي به‌دليل ايمني بالاتر بيشتر از ساير صنايع مورد توجه قرار گرفته است. به‌منظور خدمت‌رساني مناسب نيازمند استفاده از سيستم‌هايي براي كنترل حركت قطارها هستيم كه امكان بهره‌برداري حداكثري از ظرفيت خطوط را فراهم كنند. سيستمهاي سنتي به دليل الزامات ايمني كه اجازه حضور بيش از يك قطار را در يك بلاك نميدهند امكان بهره‌برداري از اين ظرفيت حداكثري را فراهم نمي‌كنند و بهعلاوه قابليت پشتيباني از قطارهاي پرسرعت را ندارند، در نتيجه به‌منظور دست‌يابي به ظرفيت حداكثري بايد از سيستم هاي نوين كنترل قطار استفاده شود. يكي از سيستم‌هايي كه اين امكان را فراهم ميسازد كنترل قطار مبتني بر ارتباطات (CBTC) مي باشد. سيستم كنترل قطار مبتني بر ارتباطات از ارتباطات بيسيم براي تبادل داده‌هاي حياتي بين قطار و كنارخط استفاده مي‌كند. طي سالهاي متمادي و در اثر پيشرفت‌هاي حاصل شده در صنعت مخابرات فناوري‌هاي متفاوتي براي انتقال داده مورد استفاده قرار گرفتهاند كه از اين ميان مي‌توان به سيستم جهاني ارتباطات تلفن همراه-راهآهن (GSM-R)، شبكه بيسيم محلي (WLAN) و تكامل بلند مدت (LTE) اشاره كرد. در اين تحقيق تمامي اين فناوري‌هاي ارتباطي و مزايا و معايب هر يك مورد بررسي قرار گرفته است.
