چکيده
چكيده
زمينه و هدف: آرتروز زانو يكي از بيماري هاي شايع و ناتوان كننده در سنين بالا مي باشد. با توجه به اين مطلب كه تعويض مفصل زانو درمان قطعي و نهايي اين بيماري محسوب مي شود.
روش بررسي: در زماني كه بيمار با آرتروز زانو كه در يك دوره به مراكز درماني تحت عمل تعويض مفصل زانو قرار مي گيرد، بررسي نتايج عمل قبل و بعد از عمل، علت آتروز زانوي بيمار، نوع پروتز مورد استفاده و عوارض عمل جراحي مورد نظر است.
نتيجه گيري: با توجه به بهبود قابل ملاحظه زانوي عمل شده و عوارض اندك جراحي، توصيه مي شود اين عمل در صورت امكان در اسرع وقت انجام شود زيرا كه با مراجعه ديررس عوارض عمل جراحي تعويض مفصل زانو افزايش پيدا مي كند.
ازدست دادن اعضاي بدن به علل مختلف و به اشكال گوناگون و دركنار آن يافتن و ساختن جايگزيني مناسب براي عضو قطع شده همواره يكي ديگر از دغدغه هاي پزشكان ونيز مهندسين پزشكي بوده است.
هدف، واقعگرايانه. براي بررسي تجربيات بيماران از نتيجه كل جايگزيني زانو مواد و روش ها در بيشترين حالت يك نتيجه خوب را نشان مي دهد، اما بحث بيشتر، نگراني و ناراحتي با ادامه درد و مشكلات تحرك بستگي به شرايط زندگي بيماران داشته و سازگاري با وضعيت سلامت تغيير خواهد يافت.
در اين ميان ، قطع اندام، بويژه اندام تحتاني ، بدليل احتمال آسيب بالقوه بيشتر از ساير اعضاء و نيز سهولت بازتواني در افراد مبتلا در حد قابل قبول ، بيشتر مورد توجه بوده و باعنايت به افزايش روز افزون حوادث منجر به قطع اين اعضاء در جوامع بشري ، اهميت بيشتري نيز مي يابد.
حداكثر كارايي بهمراه حداقل عوارض، در ضمن سهولت كاربرد ،ارزان بودن و در حد امكان حفظ تناسب و زيبايي از خصوصيات مشتركي هستند كه در وهله اول هم از نگاه شخص آسيب ديده و هم از ديد درمانگر در زمان انتخاب پروتز مدنظر قرار مي گيرند و صد البته كه لزوماَ بايستي در موقع ساخت نيزاز ديدگاه مهندسي پزشكي مورد توجه قرار گيرند.
اولين قدم در ساخت چنين پروتزهايي ، انتخاب ماده اي مطلوب و دومين گام طراحي مناسب آن براساس اصول علمي تعريف شده در بيومتريال و بيومكانيك است.
واژه‌هاي كليدي: آرتروز زانو، تعويض مفصل زانو، جايگزيني زانو، پروتز
