چکيده
در مخلوط‌هاي آسفالتي، فرايند ترميم مي‌تواند با فرايند خرابي و گسترش ترك‌هاي به وجود آمده مقابله نمايد و در حقيقت اين فرايند با ترميم ترك‌هاي به وجود آمده قادر خواهد بود تا عمر روسازي آسفالتي را افزايش دهد. درنتيجه، عدم چنين توانايي در مخلوط آسفالتي مي‌تواند عمر روسازي را كاهش دهد. امروزه به سبب نياز روزافزون به زيرساخت‌هاي حمل‌ونقل و همچنين بهسازي راه‌هاي موجود، استفاده از مصالح سنگي بازيافتي و تراشه آسفالت به‌منظور كاهش نرخ بهره‌برداري بي‌رويه از معادن و منابع و همچنين دستيابي به توسعه پايدار، راهكاري اجتناب‌ناپذير به نظر مي‌‌رسد. اين راهكار نه‌تنها موجب جلوگيري از آسيب بيشتر به محيط‌زيست، بلكه در هزينه‌هاي احداث راه به‌صرفه خواهد بود. يكي از مشكلات عمده استفاده مجدد از تراشه آسفالت در مخلوط‌هاي آسفالتي، از دست رفتن قابليت قير بكر به سبب پيرشدگي و كاهش قابليت‌هاي ترميم اين دست از مخلوط‌هاست. يكي از راه‌هاي بازيابي اين قابليت و بهبود توانايي‌ترميم استفاده از افزودني‌ها به‌ويژه جوانسازها است. به‌طوركلي افزايش مقدار تراشه آسفالت موجب كاهش قابليت ترميم‌شده و افزايش جوانساز مي‌تواند تأثير مثبتي برترميم مخلوط‌هاي حاوي تراشه آسفالت داشته باشد. اثر افزايش دما باعث افزايش نرخ ترميم مخلوط آسفالتي مي‌شود. و درنهايت به‌عنوان يك‌روند كلي دما و جوانساز ها موجب افزايش پتانسيل ترميم آسفالت بازيافتي مي‌شود.
