چکيده
با رشد ارزهاي رمزپايه در سال‌هاي اخير، زنجيره بلوكي توجه زيادي را به‌‌خود جلب نموده‌اند. سيستم جديدي كه زنجيره هاي بلوكي پياده‌سازي نموده‌اند، به مبارزه با متمركزسازي منجر شده و كاربران را به پياده‌سازي يك سيستم غيرمتمركز و مطمئن سوق داده است. به‌علت اطمينان بالا به اين سيستم، شركت‌هاي بزرگي اقدام به سرمايه‌گذاري بر روي آن كرده‌اند، كه در سال آينده شاهد استفاده بيشتر از اين سيستم خواهيم بود. زنجيره بلوكي يك سيستم غيرمتمركز ذخيره‌سازي اطلاعات است. در اين سيستم، تمامي اطلاعات با الگوريتم AES-256 بيت رمز نگاري مي‌شوند و داده‌ها به بلوك‌هاي متفاوت تقسيم مي‌شوند. هر بلوك توسط كليد‌ي كه از بلوك قبلي به‌دست مي‌آيد قابل رمزگشايي است. اما اين كليد شرط كافي براي باز كردن يك بلوك نيست. به‌زبان ساده، هر بلوك توسط ايجاد معادلات رياضي‌اي كه غيرقابل بازگشت هستند ايجاد مي‌شود. هر شخصي براي رسيدن به اين معادله و عدد با ديگران رقابت مي‌كند و كسي كه بتواند اين معادله را به‌دست آورد جايزه دريافت خواهد كرد. اما نكته مهم‌تر اين‌كه تمام شبكه بر روي كار يكديگر نظارت مي‌كند و هر فردي در اين سيستم يك نسخه از زنجيره بلوكي را دارد. به‌دليل اين‌كه اطلاعات در زنجيره بلوكي به‌صورت غير متمركز و با روش‌هاي مختلف حفاظت مي‌شود، شركت‌هاي مختلف به فكر استفاده از آن در مبحث اينترنت اشيا افتاده‌اند و از چندين سال قبل كار بر روي آن را شروع كرده‌اند. يكي از مزاياي بسيار مهم اين زنجيره هاي بلوكي، قرارداد‌هاي هوشمند است. اين نوع قراردادها كه در واقع كدهاي كامپيوتري هستند، توافق دو طرفه و بدون واسطه بين يك فروشنده و خريدار است. در صورت قصور در انجام تعهدات هر يك از طرفين، طرفي كه نتوانسته است تعهدات خود را به‌جا آورد، شامل جريمه (مادي يا غير مادي) مي‌شود. زنجيره بلوكي حلقه گمشده اينترنت اشيا است كه مشكلاتي همچون مقياس‌پذيري، قابليت اطمينان و حريم خصوصي را حل خواهد كرد. پيش‌بيني‌ها خبر از اتصال ميلياردها دستگاه با هم به‌وسيله اينترنت اشيا تا سال 2020 را مي‌دهد. زيرساخت‌هاي فعلي اكثراً به‌صورت متمركز مي‌باشند و اين امر كنترل اين حجم اطلاعات را دشوار، خطرناك و آسيب‌پذير نموده است. اما زنجيره هاي بلوكي چندين سال است كه مهمترين اطلاعات را در ارزهاي رمزپايه نگهداري مي‌كنند و بسيار كارآمد بوده‌اند.از همين رو از اينترنت اشياء (IoT) براي برنامه هاي كاربردي صنعتي مبتني بر ابر و مدل تقاضاي اخير مانند اتوماسيون توليد، تشخيص ماشين از راه دور، مديريت سلامت پيشگامان ماشين هاي صنعتي و مديريت زنجيره تامين است كه از فناوري هاي IOT بهره مي برد. در حالي كه پردازش مبتني بر ابر بر روي تقاضا واسطه اعتماد لازم براي انجام معاملات بين كاربران است كه مايل به استفاده از خدمات توليد و دسترسي به منابع توليد مي باشند. مورد بحث ما در حال حاضر يك بستر غير متمركز، همكار به همكار به نام اينترنت اشياء صنعتي بر بستر زنجيره بلوكي مي باشد.
