چکيده
جذب سطحي يكي از روشهاي مهم جداسازي گاز دياكسيد كربن از گاز دودكش و يا هوا است كه در اين
فرآيند از جاذبهاي متفاوتي ميتوان استفاده كرد، جاذبهاي كربني دستهاي از اين جاذبها ميباشند كه به
دو گروه عمدهي جاذبهاي پايه كربني و جاذبهاي كربن دار تقسيم ميشوند. جاذبهاي كربني جز
جاذبهايي با دماي پايين بوده و دماي جذب مناسب براي اين جاذبها كمتر از 15درجهي سلسيوس است
كه در دماهاي كمتر از 85درجهي سلسيوس، ظرفيت جذبي كمتر از 9/5ميلي مول بر گرم دارند. از ميان
جاذبهاي فيزيكي كربني كربن فعال به دليل داشتن ظرفيت جذب بالا در دما و فشار محيو و هزينهي كمتر
موردتوجه بيشتري نرار ميگيرد. جاذبهاي كربني در دماي بالا ظرفيت جذب كمي دارند و انت اب پذيري
اين گروه از جاذبها در حضور ساير گازها كاهش مييابد كه براي افزايش ظرفيت جذب در دماي بالا ميتوان
سطح اين جاذبها را با آمين اصلا( كرد. جاذبهاي اصلا(شده با آمين در گسترهي دمايي گستردهاي از
دماي اتاق تا 955درجهي سلسيوس ميتوانند كارآمد باشند.
