چکيده
از لحاظ تاريخي، مشاهده فوتون¬هاي ضدخوشه¬اي در آزمايش¬هاي هانبري براون و توييس به عنوان نخستين دليل قاطع بر كوانتمي بودن ماهيت نور در نظر گرفته مي¬شود. در اين آزمايش¬ها، رفتار انواع پرتوهاي نور اعم از همدوس، خوشه¬اي و ضدخوشه¬اي با استفاده از تابع همبستگي مرتبه دوم به خوبي تحليل مي¬شوند. توجيه رفتار پرتوي نور همدوس و خوشه¬اي با يك تئوري كلاسيك ميسر است، در حالي كه براي تحليل ويژگي¬هاي پرتوي نور ضدخوشه¬اي مي¬بايست از مكانيك كوانتمي بهره گرفت. امروزه توليد پرتوي فوتوني ضدخوشه¬اي با استفاده از يك گسيلنده منفرد (مانند يك نقطه كوانتومي نيمه¬رسانا، مركز رنگي و ...) صورت مي¬گيرد. گسترش سريع چشمه¬هاي تك¬فوتوني از تحقيقات مهم روز است، هر چند تاكنون، كاربرد آن¬ها در سامانه¬هاي پيشرفته به كندي صورت گرفته است. يكي از دلايل اين امر، حساس بودن فرآيند آشكارسازي تك¬فوتون¬ها نسبت به اتلاف نور است و اگر ميزان اين اتلاف بالا باشد، آشكارسازي عملا بيهوده خواهد بود. اين موضوع در سال¬هاي اخير، از عوامل اصلي رشد سريع آشكارسازهاي فوتوني با كارآيي بالا و البته بهاي بسيار گران بوده است. از كاربردهاي مهم و مدرن فوتون¬هاي ضدخوشه¬اي، رمزنگاري كوانتومي است كه تا حد زيادي ايمني انتقال اطلاعات را تضمين مي¬كند.
