چکيده
استفاده از قابليت‌هاي مواد كامپوزيتي در طراحي سازه‌هاي هدفمند در صنايع متعدد در حال گسترش است. مواد كامپوزيتي كه از زمينه‌هاي پليمري به‌عنوان فاز نگه‌دارنده استفاده مي‌كنند، به دليل رفتار ويسكوالاستيك مواد زمينه، دچار پديده‌هاي خزش و آزادسازي تنش حتي در دماهاي پايين مي‌شوند. به همين دليل لحاظ كردن پديده‌هاي فوق در طراحي سازه‌هاي كامپوزيتي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
خزش به عوامل زيادي ازجمله دما، رطوبت، تنش و زمان بستگي دارد. همچنين راهكارهاي متفاوتي براي پيش‌بيني رفتار خزشي كامپوزيت‌هاي پايه پليمري ارائه‌شده است. بسته به نوع كامپوزيتي كه موردمطالعه قرار دارد، اين راهكار متفاوت است. روش‌هاي ارائه‌شده براي پيش‌بيني خزش كامپوزيت‌هاي پايه پليمري را مي‌توان به پنج دسته‌ي كلي مدل‌سازي تحليلي، مدل‌سازي تجربي و نيمه تجربي، مدل‌سازي رئولوژيكال، مدل‌سازي اجزاي محدود و روش‌هاي پيش‌بيني با استفاده از قوانين برهم‌نهي (پيش‌بيني بلندمدت) تقسيم كرد كه هركدام مشخصات خاصي دارند. مطالعات زيادي جهت ارائه‌ي مدلي براي رفتار خزشي مواد صورت پذيرفته است؛ با وجود اين به خاطر ثابت بودن تنش در اين پژوهش‌ها، اكثريت اين مدل‌ها قادر به پيش‌بيني رفتار خزشي ماده‌اي كه تحت تنش متغير است، نمي‌باشند.
به‌طور‌كلي آزمايش‌هاي خزش طولاني‌مدت بوده و اين زمان ممكن است تا ماه‌ها و يا حتي سال‌ها نيز طول بكشد. از جمله راه‌هايي كه جهت پيش‌بيني سريع‌تر نتايج آزمايش‌هاي خزش مورد استفاده قرار مي‌گيرد، مي‌توان به اصل‌هاي برهم‌نهي بولتزمن، برهم‌نهي دما-زمان و جمع‌پذيري زمان-دما-فشار اشاره كرد.
در اين سمينار روش‌هاي مدل‌سازي هر دو رفتار خزشي و آزادسازي تنش در كامپوزيت‌هاي زمينه پليمري با تقويت‌كننده‌هاي مختلف از قبيل شيشه و كربن كه داراي بافت‌هاي مختلفي ازجمله بافته‌شده و تك جهته مي‌باشند موردبررسي قرار گرفته است.
