چکيده
طي 10 سال گذشته تعداد كاربران شبكه هاي موبايل و ميزان اطلاعات مبادله شده توسط هر كاربر با شيب چشمگيري افزايش يافته است. اين افزايش تقاضا در كنار محدوديت منابع شبكه هاي موبايل(پهناي باند و توان), لزوم استفاده از روش هايي براي افزايش بازدهي شبكه را در پي دارد تا محدوديت منابع باعث كاهش كيفيت سرويس كاربران نشود. يكي از اين روش ها استفاده از سيستم هاي چند ورودي چند خروجي انبوه آنتني است. در اين روش تعداد آنتن هاي سمت ايستگاه پايه را به مقدار قابل توجهي افزايش مي دهند. يكي از چالش هاي اين سيستم ها بحث تخمين كانال است كه بسته به TDD يا FDD بودن سيستم به رويكردهاي متفاوتي احتياج دارد.
در سيستم هاي TDD باند فركانسي دريافت و ارسال مشترك است. لذا مي توان از همپاسخي كانال بهره برد و نياز به ارسال پايلوت از سمت ايستگاه پايه به كاربران نيست. اما در سيستم هاي FDD باند فركانسي ارسال و دريافت متفاوت است و نمي توان از همپاسخي بهره برد. در اين سيستم ها تخمين كانال در حالت فروسو نيازمند ارسال و سپس فيدبك كردن تعداد زيادي پايلوت است. به همين دليل در سيستم هاي انبوه آنتني تمركز روي TDD است و كمتر از FDD استفاده مي شود. از طرفي سيستم هاي موجود در شبكه هاي امروزي اكثرا از نوع FDD هستند. لذا اگر بتوان روش هايي براي استفاده بهينه از FDD در سيستم هاي انبوه آنتني استفاده كرد, هم مي توان از مزيت هاي FDD بهره برد و هم پياده سازي سيستم از نظر اقتصادي به صرفه تر مي شود. در اين سمينار رويكردهاي موجود براي استفاده از FDD در سيستم هاي انبوه آنتني را مورد بررسي و تحليل قرار مي دهيم .
واژه هاي كليدي: سيستم هاي انبوه آنتني, تخمين كانال, سيستم هاي FDD.
