چکيده
بهينه سازي يكي از مهمترين ابزارهاي كاربردي رياضي است كه براي تصميم گيري در مورد
سيستمهاي پيچيده، داراي محدوديت هاي مختلف، عاملي ضروري است. رويكرد سنتي بهينه سازي، داده ها و پارامترهاي يك مدل را كاملا دقيق فرض ميكند در حالي كه در بيشتر مسائل دنياي واقعي، اين فرض نادرست است. پارامترهاي يك مسئله بهينه سازي در زمان حل مسئله، ميتوانند مجهول باشند و معمولا به جاي آنها از مقادير حدسي استفاده ميشود. پژوهشهاي زيادي انجام گرفته تا تاثير اين عدم آگاهي و يا عدم قطعيت بر روي جواب مسئله بهينه سازي آشكار شود. در بسياري از موارد، كوچكترين تغيير و عدم قطعيت در پارامترهاي مسئله، ميتواند به بي معني شدن جواب بدست آمده منجر شود. بهينه سازي استوار، يكي از رويكردهاي نسبت ًا جديد بهينه سازي است كه در آن مسئله بهينه سازي تحت عدم قطعيت حل خواهد شد. از رويكردهاي ديگر در اين زمينه ميتوان به رويكرد بهينه سازي تصادفي نيز اشاره كرد كه از سابقه آن بسيار بيشتر از رويكرد استوار است. در اين پژوهش، سعي بر معرفي رويكرد بهينه سازي استوار و مرور كاربردهاي اين رويكرد در مهندسي منابع آب شده
است.
