چکيده
جذب سطحي يكي از روش¬هاي مهم جداسازي گاز CO2 از گاز دودكش و يا هوا است كه در اين فرآيند از جاذب¬هاي متفاوتي مي¬توان استفاده كرد. در اين پژوهش به بررسي و مطالعه در رابطه با جاذب¬هاي اكسيدي، ظرفيت جذب و شرايط عملياتي آن¬ها پرداخته مي¬شود. جاذب¬هاي اكسيدي را مي¬توان به دو دسته¬ي جاذب¬هاي اكسيدي فلزات قليايي و جاذب¬هاي اكسيدي با پايه كربني تقسيم كرد. جاذب¬هاي اكسيدي فلزات قليايي مانند اكسيد ليتيم، اكسيد كلسيم، اكسيد منيزيم و اكسيد هاي باينري جز جاذب¬هاي دماي بالا مي¬باشد و دماي جذب مناسب براي اين جاذب¬ها بالاي℃ ۴۰۰ است و ظرفيت جذب بالايي را دارند اما در مقابل، جاذب¬هاي اكسيدي با پايه كربني مانند اكسيد گرافيت و اكسيد گرافن توانايي جذب در دماي محيط را دارند اما ظرفيت جذب آن ها پايين است. بنابراين از جاذب¬هاي اكسيدي براي اصلاح و بهبود عملكرد جاذب¬هاي پايه كربني و افزايش ظرفيت جذب آن¬ها استفاده شده است.