چکيده
ماده كامپوزيتي از تركيب دو يا چند ماده ساخته مي‌شود كه با حفظ ساختار و نماي عمومي هريك در كنار هم قرار مي‌گيرند تا خواص و ويژگي‌هاي جديدي را به وجود آورند. درميان انواع كامپوزيت‌ها، كامپوزيت‌هاي زمينه فلزي و از اين بين نيز كامپوزيت‌هاي زمينه آلومينيم با ذرات استحكام‌بخش كاربيد سيليسيم، اكسيد آلومينيوم، كاربيد تيتانيم، كاربيد بور و... به دلايل متعددي رواج بيشتري يافته است كه به روش‌هاي مختلفي توليد مي شوند. درميان انواع روش‌هاي توليد، روش ريخته‌گري به علت سرعت بالا‌تر و هزينه‌هاي پايين‌تر بيش از ساير روش‌ها در توليد قطعات كامپوزيتي مورد توجه قرارگرفته و به عنوان روش بهينه تلقي مي‌شود. اما اين كاموزيت‌ها به خاطر عيوب و نقائص ناشي از فرآيند ريخته‌گري اغلب با مشكل در شكل‌دهي همراه هستند. بنابراين دغدغه‌ي موجود در شكل دهي كامپوزيت‌هاي زمينه آلومينيمي ايجاد شده به روش ريختگي علت انجام پژوهش حاضر است. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه دو روش اكستروژن و نورد تاكنون بيشتر از روش‌هاي شكل‌دهي ديگر در اين زمينه مورد استفاده قرار گرفته‌است. بنابراين در سمينار حاضر تلاش مي‌شود تا ضمن مطالعه‌ي روش‌ها و فرآيندهاي به كار گرفته شده جهت شكل‌دهي كامپوزيت آلومينيم-كاربيد سيلسيم و آلومينيم-كاربيد بور، به بررسي خواص مختلف اين دو كامپوزيت پايه‌آلومينيم كه به ترتيب به روش‌هاي اكستروژن و نورد شكل داده شده‌اند، پرداخته شود.
كلمات كليدي: كامپوزيت، شكل‌دهي، اكستروژن، نورد، آلومينيم
