چکيده
چكيده
از مهم ترين روش هاي ازدياد برداشت از مخازن كربناته و ماسه سنگي مي توان به تغيير ترشوندگي سنگ مخزن با پيدايش فناوري نانو كه در چارچوب روش هاي ازدياد برداشت نقش بسزايي داشته است، اشاره نمود. نانوذرات با بهبود ترشوندگي كه يكي از عوامل تأثيرگذار در توزيع سيالات و اشباع باقي مانده سيال در محيط متخلخل است، موجب افزايش توليد در مخازن نفتي مي شوند. بدين منظور، زاويه تماس قطرات نفت در محيط نفت/ آب/ سنگ به عنوان شاخصي براي تعيين تغيير ترشوندگي سنگ مخزن اندازه گيري مي شود. با مقايسه نتايج زاويه تماس ديده مي شود سنگ هاي اشباع شده از آب و نفت با ترشوندگي نفت دوست ، پس از قرار گرفتن در نانو سيالات به سمت ترشوندگي آب دوست تغيير مي كنند.در نتيجه هر فرآيندي كه بتواند حالت ترشوندگي شبكه ماتريسي سنگ را به آب دوست تغيير دهد، فرايندي موثر در ازدياد برداشت از مخازن نفتي محسوب مي شود. از مزيت هاي اصلي نانو ذرات، مي توان به پايدار بودن و نگه داشت خود به خودي و مقاوم اين نانوذرات در فصل مشترك دو فاز اشاره كرد.
به عنوان مثال آزمايشاتي برروي مغزه كربناته اشباع شده با آب شور و نفت انجام گرفت كه تحت تزريق آب شور و نانوسيالات حاوي نانوذرات SiO₂ ,TiO₂با اندازه 14 نانومتر در غلظت هاي متفاوت بوده است. نتايج ،حاكي از كاهش زاويه تماس با افزايش غلظت نانوذرات مي باشد كه نشانه افزايش آب دوستي و تغيير در ميزان ترشوندگي سنگ كربناته است. در نتيجه ميزان بازيابي نفت درون سنگ را 50 تا 60 درصد را بهبود مي بخشند.
در اين سمينار به بررسي آخرين پيشرفت ها در زمينه روش هاي شيميايي بر پايه نانوسيالات اشاره مي گردد كه به طور كلي سازوكار نانوذرات براي ايجاد تغيير ترشوندگي، اثر اندازه و غلظت نانوذرات در مخازن نفتي، استفاده از نانوذرات به همراه مواد فعال سطحي،كاهش كشش بين سطحي(IFT) ، تأثير بر ويسكوزيته، اثر بر امولسيون ها و استفاده از نانو امولسيون ها مورد بررسي قرار خواهد گرفت.
در نهايت مكانيزم ها و نتايج آزمايشگاهي و ميداني كه با استفاده از چندين نانوسيال كه قبلا تست شده است ، بررسي خواهد شد.
واژه‌هاي كليدي: ازدياد برداشت نفت، نانوذرات، نانوسيالات، كشش بين سطحي، ترشوندگي مخزن
