چکيده
در سـال‌هاي اخيـر بـا پيشـرفت علـم نانـو، بسـياري از محققيـن بـه اسـتفاده از ايـن مـواد بـراي حـل مشــكلات موجــود در بخش‌هــاي مختلــف صنعــت نفــت روي آورده‌انــد. نانــو ســيال‌هاي تهيــه شــده بـا ايـن مـواد مي‌تواننـد جدايـش نفـت و گاز در داخـل مخـزن را تسـهيل كـرده و ميـزان برداشـت نفـت را نسـبت بـه روش‌هـاي فعلـي افزايـش دهنـد. با افزودن نانو ذرات به يك سيال، خواص آن‌ها از قبيل چگالي، ويسكوزيته، هدايت حرارتي و گرماي مخصوص را مي‌توان به حالت بهينه تنظيم كرد. از جمله مطالعات در اين زمينه مي‌توان به استفاده از نانوذرات آلي و غيرآلي در راستاي افزايش بيشتر درصد برداشت نفت نسبت به مواد سنتي مورد استفاده در اين فرآيند شامل پليمر، سورفكتانت و آلكالين اشاره كرد. تمركز ما در اين مطالعه، بر كاهش كشش بين سطحي نفت با استفاده از نانوسيالات مي‌باشد، به طور كلي بر هم‌كنش بين مايع – مايع با استفاده از مفهوم كشش بين سطحي توصيف مي‌شود. با بررسي مشكلات عمده و رايج در فرايند برداشت نفت به كمك مواد شيميايي، نقش نانوذرات در بهبود نتايج حاصل مورد بحث و بررسي قرار مي‌گيرد. به طور كلي نانو ذرات از طريق تغيير ترشوندگي از نفت‌تر به آب‌تر، كاهش كشش بين سطحي، كاهش گرانروي نفت و ايجاد يك نسبت پويايي مناسب در سيال تزريقي مي‌توانند براي مدت طولاني باعث استخراج نفت از مخازن شوند.
