چکيده
با توجه به رشد جمعيت جهان، افزايش مصرف سوخت‌هاي فسيلي و افزايش آلودگي ناشي از مصرف اين سوخت‌ها، پيدا كردن منابع انرژي جايگزين، به يكي از مهمترين دغدغه‌هاي اساسي جهان تبديل شده است. از مهمترين منابع توليد سوخت‌هاي زيستي مي‌توان به ميكروجلبك‌ها اشاره كرد كه توانايي رشد تحت متابوليسم‌هاي مختلف از جمله فتوتروفيك، هتروتروفيك و ميكسوتروفيك، در شرايط بهينه را دارند. همچنين ميكروجلبك‌هاي فتوتروفي به دليل استفاده از CO2 به عنوان منبع كربني، مي‌توانند به عنوان يك فناوري زيست‌محيطي مؤثر براي كاهش گازهاي گلخانه‌اي مورد استفاده قرار گيرند. نور به عنوان منبع انرژي، از جمله مهمترين فاكتورهاي تأثيرگذار بر رشد و توليد محصول در ميكروجلبك‌هاي فتوتروفي است، كه شناخت خواص و ويژگي‌هايش به استفاده بهينه آن در افزايش رشد و توليد محصول كمك مي‌كند.
در اين راستا سيستم‌هاي كشت باز و بسته (فتوبيوراكتورها) براي كشت ميكروجلبك‌ها طراحي شده‌اند. فتوبيوراكتورها با وجود مزايايي كه نسبت به كشت‌هاي باز دارند، محدوديت‌هاي از جمله افزايش دما و كاهش راندمان نور براي كشت ايجاد مي‌كنند. به همين دليل به بررسي رويكردهاي افزايش بهره‌وري از نور در فتوبيوراكتورها مي‌پردازيم. از جمله اين رويكردها مي‌توان اصلاح طيفي، نوردهي مصنوعي، نوردهي داخلي، استفاده از مواد تغيير طيف و ... را نام برد. در اين سمينار رويكردهاي مختلف افزايش بهره‌وري نور با هدف افزايش زيست‌توده و توليد محصول توسط ميكروجلبك‌هاي فتوتروفي مورد بررسي قرار گرفته است.
واژه‌هاي كليدي: ميكروجلبك، فتوتروفي، مديريت نور، اصلاح طيفي نور
