چکيده
هيدروژن سوختي پاك بوده كه با ارزش حرارتي بالاي خود، ميتواند جايگزين مناسبي براي سوختهاي فسيلي باشد. اين سمينار به بررسي كاتاليستها و شرايط عملياتي ريفرمينگ بخار و خشك متانول، اتانول، بوتانول و گليسرول ميپردازد. هدف اصلي اين فرايندها، توليد پايا و حداكثري هيدروژن با كمترين فراوردهي جانبي ممكن، ميباشد. ريفرمينگ متانول در دماي پايين انجام شده و فرآوردهي جانبي كمي دارد، اما از نظر ترموديناميكي قادر به توليد هيدروژن زيادي نيست. ريفرمينگ گليسرول و بوتانول عليرغم توليد هيدروژن زياد، فرآوردههاي جانبي متعددي را نيز به همراه داشته و همچنين ريفرمينگ بوتانول بسيار گرماگير است. ريفرمينگ اتانول از نظر توليد هيدروژن، گرماي واكنش و فرآوردههاي جانبي در حد وسط ميباشد. ريفرمينگ الكلها عمدتاً در فشار اتمسفري و راكتور بستر ثابت انجام ميشود. ريفرمينگ بخار نسبت به ريفرمينگ خشك، هيدروژن بيشتري را توليد ميكند. در عوض ريفرمينگ خشك با مصرف گاز CO_2 از ديدگاه محيط زيستي، ترجيح داده ميشود. چالش اصلي در زمينهي ريفرمينگ الكلها، تشكيل كك بر سطح كاتاليست بوده كه ميتوان با افزايش دما، افزايش نسبتهاي آب به الكل (در ريفرمينگ بخار)، كربندياكسيد به الكل (در ريفرمينگ خشك) و انتخاب پايه و ارتقادهندهي مناسب از آن جلوگيري كرد. دماي عملياتي بهينه با وزن مولكولي الكل مورد نظر رابطهي مستقيم دارد. عمدتاً فلزات نجيب (Rh، Pt و...)، فلزات واسطه (Ni، Co، Cu و...) و تركيبي از اين دو گروه بر پايهي اكسيدهاي فلزي به عنوان كاتاليست در اين زمينه مورد استفاده ميباشند.
