چکيده
در دهه¬هاي اخير جمعيت كره¬ي زمين روندي افزايشي داشته است و فعاليت¬هاي انسان¬ها تاثيرات بي¬سابقه¬اي بر روي منابع آبي گذاشته است. با دنبال كردن ردپاي انسان در اين زمينه، شاهد تغييراتي خواهيم بود كه توسط انسان ¬ها بر روي فرايندهاي هيدرولوژيكي در مقياس¬هاي متفاوت (از يك حوضچه تا سطح جهاني) به وجود آمده است (براي مثال: آبياري¬ها، سدهاي انسان¬ساخت، انشعابات آبي و..). در اوايل دهه¬ي 1990 افزايش آگاهي در رابطه با پتانسيل مشكلات ناشي از كمبود آب منجر به اولين ارزيابي منابع آبي جهان شد. كمي بعد ، براي تحليل اثرات انساني بر منابع آبي، اولين نسل از مدل¬هاي بزرگ مقياس هيدرولوژيكي (1 LHMs) توليد شد. در مدلهاي اوليه ذكر شده معمولا ميزان برداشت آب و قوانين مرتبط با آب بررسي مي¬شد و همچنين در برخي مدل-ها آب¬هاي سطحي از آب¬هاي زيرزميني مجزا شده بود. از اوايل سال 2000 تا كنون، مدل¬هاي هيدرولوژي سعي در جاي دادن دقيق¬تر اثرات انساني در چرخه¬هاي هيدرولوژيكي دارند، اما همچنان چگونگي قرار دادن فعاليت-هاي انساني در اين چرخه يك چالش باقي مانده است، چراكه سيستم¬هاي پيچيده و تطبيق¬پذير انساني-آبي، شامل بازخوردهايي در مقياس¬ها، بخش¬ها و عامل¬هاي چندگانه و همينطور رفتارهايي پيش¬بيني نشده، مي¬باشد. در نهايت دانشمندان رويكرد Socio-Hydrology را مطرح كردند تا با استفاده از آن به حل چالش¬هاي موجود پرداخته شود.
