چکيده
پي سازي در زمين هاي نامناسب از جمله مسائلي است كه همواره در مهندسي ژئوتكنيك مورد توجه قرار گرفته است. گسترش شهرها و كمبود زمين هاي مناسب جهت احداث بناها ، لزوم استفاده از زمين هاي نامناسب براي ساخت و ساز آشكار مي‌شود. از مشكلات بسيار رايج در اين گونه زمين ها: پايين بودن ظرفيت باربري و نشست بيش از حد است. اختلاط خاك در عمق روشي است كه در آن مواد پايدار كننده نظير سيمان و آهك با استفاده از يك حفار تزريق مي شود و به صورت مكانيكي با خاك مخلوط مي گردند. فرآيند اختلاط خاك موجب توليد ستون يكنواختي (با پهناي ثابت) از خاك و ماده افزودني مي گردد. كه حداقل براي عمق 3 متر و حداكثر تا 50 متر به كار گرفته مي‌شود. روش اختلاط عميق در دنياي امروز به عنوان يك تكنيك بهسازي بستر به منظور بهبود نفوذ پذيري ، مقاومت و مشخصات جابه جايي خاك پذيرفته شده است. روش اختلاط عميق براي بهسازي محدوده وسيعي از خاكهاي نرم غيرعادي و خاك هايي كه ساير روش هاي بهسازي در آنها مناسب نيستند كاربرد دارد البته در مورد خاك هاي آلي نيز مي توان با در نظر گرفتن تمهيداتي نظير اضافه كردن ماسه به مخلوط ، ويژگي‌هاي خاك را بهبود بخشيد.
در اين تحقيق ابتدا به موارد كاربرد روش اختلاط عميق مي پردازيم در ادامه ويژگي هاي ستون هاي اختلاط عميق از جمله مقاومت فشاري تك محوري مقاومت برشي مقاومت كششي مدول كشساني و ...كه در طراحي هاي ژئوتكنيكي مورد نياز است و همچنين عوامل موثر بر ويژگي هاي ستون هاي اختلاط عميق را مورد بررسي قرار مي دهيم.
